İmam Hasan ve İmam Hüseyn Efendilerimiz Hakkında Hadîs-i Şerîfler
18 Ekim 2015 tarihinde yayınlanmıştır.
Buhârî, Müslimi, Tirmizî, İbn Mâce gibi sahîh hadîs kaynaklarında yer alan bazı hadîs-i şerîfleri sizler için derledik :
Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi vesellem Efendimiz, Hasan ve Hüseyn'e bakıp şöyle
buyurdular : “Allahım! Ben bunları seviyorum, sen de sev".
Bir diğer hadîs-i şerîfde şöyle buyurdular : “Hasan ile Hüseyn, benim dünyâdan iki reyhânımdır”
Resûlullah’a "Ehl-i Beyt"inden hangisini en çok sevdiği sorulduğunda "Hasan ve Hüseyn" diye cevap verdi.
Bir diğer hadîs-i şerîfde : "Hasan'a ve Hüseyn'e muhabbet eden beni seviyor demekdir. Hasan ve Hüseyn'e buğzeden bana buğzediyor demekdir".
Diğer bir hadîs-i şerîfde Efendimizi şöyle buyurdular : "Hüseyn bendendir, ben de Hüseyn'denim. Allah Hüseyn'i seveni sever".
Bir diğer hadîs-i şerîfde, Resûl aleyhisselâm şöyle buyurdular : "Hasan ve Hüseyn cennet gençlerinin efendileridir".
Abdullah ibn Eddad babasından naklediyor :
"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm iki akşam namazının (yani akşam ve yatsının) birinde yanımıza geldi. Hasan veya Hüseyn'den birini taşıyordu. Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm öne geçip çocuğu yere bırakdı. Sonra tekbîr getirip namaza durdu. Sonra namaz sırasında uzunca bir secde yaptı. "Babam devamla dedi ki : Secde çok uzadığı için başımı kaldırıp baktım. Bir de ne göreyim! Secdede olan Resûlullah'ın sırtına çocuk binmiş duruyor. Ben hemen secdeme döndüm. Namaz bitince, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'a cemaatden : ‘Yâ Resûlallah! Namaz sırasında öyle uzun bir secde yaptınız ki, bir hâdise meydana geldi veya vahiy indi zannettik!’ diye soranlar oldu. ‘Hayır!’ dedi, ‘Bunlardan hiçbiri olmadı. Velâkin, oğlum sırtıma bindi. Ben, acele edip hevesi geçmeden sırtımdan indirmeyi uygun bulmadım (kendisi ininceye kadar bekledim)’”
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem Hüseyn’i omuzunda taşıyordu. Bunu gören birisi, “Ne güzel bir bineğin üzerindesin, ey çocuk!” deyince Resûlullah, “O ne güzel bir binicidir” diye cevap verdi.
Allah cümlemizi Haseneyn Efendilerimizin şefâatlerine nâil eyleyip, hizmetleri ile müşerref eylesin. Âmin bi hürmeti seyyidil mürselîn.