İnsanlığın Şerefi Allah'a Kullukdadır

İnsanlığın şerefi, mahlûkâtın şerefi, Allahu Sübhânehû ve Teâlâ Hazretlerine abd olmakla, kul olmakladır, şeref bundadır. Bütün peygamberân-ı izâmın şerefi ve bâhusûs peygamberler peygamberi olan Hazret-i Muhammed aleyhis's-salâtü ve's-selâmın şerefi abdiyyetindedir. Ona binâen, kelime-i şehâdetde, "Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhû ve resûluhû" diyoruz. Yani Resûl-i Ekrem'in risâletinden evvel abdiyyetini zikrediyoruz. 

Allah'a kul olan iki cihâna sultân olur. Zâten hilkatimizin sebebi de budur. Görünen ve görünmeyen mahlûkât-ı ilâhiyyenin, Hakk Teâlâ'yı bilip Allah'a secde etmek için halk olunduğunu Kitâb-ı Kerîm ifâde etmekdedir. Esteîzübillah. "وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْاِنْسَ اِلَّا لِيَعْبُدُونِ Vemâ halaktü'l-cinne ve'l-inse illâ li ya'budûn", "illâ li ya'rifûn". Bunlar tekâlifde oldukları için ikisi zikredilmişdir. Melekler de böyle. Bütün mevcûdât da böyle. İster cemâdât olsun, yani cansızlar. Cansız bir şey yokdur kâinâtda, bize göre cansız sayılır. Cansızlar, nebâtât, hayvânât, insanlar, melekler, cinniler, bütün kâinât, ne varsa, hepsi Hakk'ı tesbîh eder ve Allah'ı zikreder. Bazısı Hakk'ı tekâlifle zikreder, bazısı aşk ile zikreder, bazısı hem tekâlifle hem aşk ile zikreder, bazısı bilmeyerek zikreder, gene Allah'ı zikreder. Hattâ vücûdumuzdaki bulunan, ki bütün mahlûkâtın da böyledir, vücûdumuzdaki bulunan ellerin, yüzün gözün, dudağın, dilin, kalbin, ayağın yani her uzvumuzun zikri vardır. Onların ayrı ayrı zikirleri vardır. 

Meselâ gözün zikri Kur`ân'ı tilâvet etmekdir. Âyât, üç türlüdür. Âyât-ı enfüsiyye, âyât-ı âfâkiyye, âyât-ı elfâziyye. Kur`ân-ı Kerîm, âyât-ı elfâziyyedir. Âyât-ı âfâkiyye, semâvâtda ve ardda bakdığın her şey, bunların hepsi kitâbullahdır. Okuyan için de seriyyeden süreyyâya kadar birer risâledir. Okuyabilen için. Okuyamayana ne diyelim. Hakk'dan ayan hiç bir şey yokdur fakat gözsüzlere pinhândır. Gözsüzler göremezler.