İslâm Merhamet Dînidir Peygamberimiz Rahmet Peygamberidir

Bak görmüyor musun seyyidinâ Ebâbekir'i? Bak büyükler nasıl yapmışlar. Kim o Ebâbekir Sıddîk? Resûl-i Ekrem'in ilk halîfesi, kayınpederi, ilk îmân eden, Allah'ın emriyle Resûl-i Ekrem'le berâber Mekke'den Medîne'ye hicret eden zât. Duâsı böyle : "Yâ Rabbi, Ebûbekir'in vücûdunu büyüt büyüt büyüt büyüt, cehennemi benim vücudumla doldur, orada diğer müminlerden kimseye yanacak yer kalmasın". Bak işte böyle olacaksın, fedâkâr olacaksın. 

Peygamberimiz niçin "rahmeten-lil âlemîn"dir? Cümle enbiyâ şefâatden âciz kalacak, Peygamberimiz şefâat edecek. Allah niçin Nûh aleyhisselâmı şefâat-i kübrâdan mahrûm etmişdir? Kâfirlerin kahrı için duâ ettiği için. Peygamberimizin dişini kırdılar, "Aman yâ Rabbi, bunlar beni bilmiyorlar, benim kavmime hidâyet et" diye duâ etti. Kavmine azâb gelecek diye korkdu da Allah'dan onların affını istedi.

Onun için sen de hep duâ edeceksin. Buraya gelirken görüyorum, gençler oturuyorlar, hep onlara duâ ediyorum, "Yâ Rabbi, dünyâda bunları şen etdin, Ramazan gününde ikrâm etdin, âhiretde de ikrâm et, bol bol ver" diyorum. O yerse benim rızkımı yiyecek değil ya. Cennet geniş, dünyâda da büyük bir sofrası var Allah'ın. O sofraya herkes oturur, herkes Cenâb-ı Hakk'ın sofrasından yer, dinlisi dinsizi, donlusu donsuzu, çişlisi çissizi, bitlisi, bitsizi.

Dâimâ duâ edeceksin. Duâ ile dağlar devrilir, kâfirler îmâna gelir, âsîler affolur. Duâ mü'minin silâhıdır. Gömüyor musun? Cenâb-ı Peygamber sıkılınca "Yâ Rabbi, iki Ebe'l-Hakem'den birisiyle İslâm'ı teyid et, bana yardımcı gönder, bunlardan bir tânesini îmân ettir" dedi. Kim onlar? Biri Ebûcehil, biri Ömer. Ömer ibn Hattâb gâyetle âsî idi, müslümanların en büyük düşmanıydı, ehl-i İslâm'ın Ebûcehil kadar düşmanıydı. Efendimiz bir duâ etdi, Ömer hemen müslüman oldu. Onun için dâimâ duâ edeceksin. Katiyyen kötülük yok, bedduâ etmek yok.

Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi vesellem, Peygamberimiz Muhammed Mustafâ, serâpâ Allah'ın Rahmân ve Rahîm esmâlarının ve Hâdî, Mahbûb, Matlûb, esmâlarının tecelliyâtıdır. Peygamberimiz onun için "rahmeten-lil âlemîn"dir. Onun için O'nun ümmeti de öyle olmalıdır. Dâimâ duâhân olacağız. İnsanların, kötülerin kurtulması için duâ edeceğiz. 

O bilmez o, ezanı durdurmaya çalışıyor.Sabahleyin rahatsız oluyormuş. Düşünmüyor ki benim âbâ ü ecdâdım bu memlekete geldi, burada ezan okunsun diye kanını canını verdi. Sen şimdi kalk, hem de onun torunu kalk, burada ezan okunmasın diye uğraş. Neymiş sabahleyin rahatsız oluyormuş. Bu insanlık değil ama buna duâ edeceğiz, "Yâ Rabbi ezanın ne olduğunu buna tattır, bildir" diyeceksin. Kötülük yok. Müslümanın elinden dilinden kötülük gelmez. Haaa! Biz kahraman milletiz, harbde, gazâda, hudûd hâricinde düşmana karşı. Nâmûs, ırz, dîn, diyânet, îmân düşmanlarına karşı mücâdele yaparız. Vururuz, sonra suyunu da veririz, yarasını da sararız, çünkü müslümanız. Yani vurdukdan sonra ikinci kurşunu atamazsın, haramdır senin için, olmaz öyle şey. Düşmanın vuruldu mu, harbden eli çekildi mi, hâric-i harb oldu mu suyunu vereceksin yani kendi suyunu düşmanına içireceksin. İslâm bunu emrediyor.