Kabir Azâbının Sebebleri

Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri buyurdular ki :

Efendiler! Kabir azâbı hakdır ve gerçekdir. Bu size hikâye gibi gelmesin. Yakın bir zamanda bu geçitden biz de geçeceğiz. Üç şey kabir azâbını iktizâ etdirir, kaçın ondan, sakın! Üç şeye riâyet etmeyen kabir azâbına müstehak olur. Birisi pislikden kaçınmayan. Yani idrardan ve kazûratdan kaçınmayan kişiler. Zâhir kısmı bu. Dikkat etmiyor, üstüne damlatıyor, üstüne sıçratıyor filan. 

Fakat bunun da bir yönü vardır. Burası yeri değil ama, söylemek mecbûriyeti hâsıl oluyor. Bazı müslümanları görüyoruz, edeb yerlerini câminin avlusunda, şadırvanın yanında çıkarıyor, yıkamak için. İslâm'da "el-hayâu mine'l-îmân"dır. Hayâ îmândan bir şubedir, belki yarısıdır îmânın. Bu temizliği gizli yapmak lâzımdır. Kuldan utanmayan Allah'dan utanmaz, hayâ etmez. Utanmak lâzımdır. Tahâret yapacaksan, gizli yapacaksın, bunu göstermeyeceksin ortalarda böyle. Belki sizler de şâhid oldunuz benim söylediklerime. Bu doğru bir şey değildir, gizli yerde yapmak lâzımdır. Hayâya çok dikkat etmek lâzım. Hayâsız adamın îmânı yokdur. Hayâsız adamın îmânı gider, yokdur. Geçiyoruz.

Birisi idrardan kaçınmamak, üstüne sıçratmak, idrarı kilotuna akıtmak, yâhud kazurâtını iyi temizlememek. Burası yeri değil, bu fıkıh dersidir fakat sırası geldi, söylemek mecbûriyyeti hâsıl oluyor. 

İkincisi, anaya babaya âk olmak, âsî olmak, onların hakkını yerine getirmemek, onlara itâat etmemek, onlara ihsânda bulunmamak, onlara galîz galîz sözlerle cevâb vermek. Meselâ bir kimse ebeveynine yani anasının babasının sağlığına yetişip de seslendiği vakitde, ona "Ne var!" dese o adam azâba müstehak olur. Babasına babacığım, annesine anacağım diye titreyecek üzerine. Allah Celle Celâluhû Hazretleri Kur`ân'da diyor ki, "فَلَا تَقُلْ لَهُمَٓا اُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَر۪يمًا felâ tekûl lehümâ uffin velâ tenherhümâ ve kul lehümâ kavlen kerîmâ", yani sizler ananıza babanıza üf, üf be, üf demeyiniz diyor Cenâb-ı Allah. Bundan dolayı azâba müstehak olursunuz diyor. Esedullahi'l-gâlib Alî İbn Ebî Tâlib Sâkî-i Kevser İmâm-I Ali Kerremallahu Vecheh buyuruyorlar ki, "İnsanlar arasında üf kelimesinden daha hafif bir kelime olsaydı, Allah, onunla Kur`ân'da zikrederdi" diyor. En hafif kelime üfdür. Üf dahi demeyiniz.

Üçüncüsü, beyne'n-nâs laf götürüp getirenler yani gammazlar. İki cemiyeti birbirine düşürmek, iki kişiyi birbirinden ayırmak.

Bu ahlâk kimde varsa, bunlar azâb-ı kabre dûçâr olurlar. Diğer bir hadîs-i şerîfde bir fazlası var. Bu da kızdığı vakit küfreden, sebbeden, şetmeden kimsedir. Sinle kefle yâhud daha başka kötü sözlerle, sen anlıyorsun ne demek istediğimi benim, bu şekilde hasmına cevâb verenlerdir. Lisânına sâhib olmayan. Bir hadîs-i şerîfde de bu ilâve edilmiş. Bu kadar söyledik. Bunlardan kaçınınız yani bu işlerden. 

www.muzafferozak.com