Kâinâtın Bidâyeti de Nihâyeti de Nûr-i Muhammed İledir

Dünyânın bidâyetinden nihâyetine kadar bütün mahlûkât-ı ilâhiyyeye âit ne kadar fazîlet ve ne kadar muvaffakiyyet varsa hepsinin de şerefi Resûl-i Ekrem Efendimize âitdir. Hazret-i İbrâhim'in halîliyyeti de, Hazret-i Yûsuf'un sıddîkiyyeti de, Hazret-i Mûsâ'nın kelîmiyyeti de, hâsılı fazîlet olarak kimde ne varsa hepsinin de şerefi Resûlullah'a âitdir. Gerek müslümanlardan gerek gayr-i müslimlerden, bu güne kadar ne kadar âlî ilimler zuhûra geldiyse, bundan sonra da kıyâmete kadar neler zuhûr edecekse hepsinin de şerefi yine Resûlullah'a âitdir. Zîrâ kâinâtın bidâyeti de nûr-i Muhammed ile, nihâyeti de nûr-i Muhammed iledir.

Hadîs-i Şerîf'de beyân olunduğu üzere, kıyâmet gününde halkın şefâ'at ümîdiyle Âdem aleyhisselâmdan başlayarak sırayla peygamberlere mürâcaat etmeleri ve hiçbirinin şefâ'ate kâdir olamaması ve en nihâyetinde Resûl-i Ekrem Efendimize mürâcaat etmeleri ve Peygamberimizin şefâ'atçi olması da en büyük şerefin O'na âit olduğunu halka bildirmek içindir.

Nasıl ki sultân bir yere geleceği zaman önden bazı görevliler gider ve pâdişâhın geleceğini halka haber verirlerse peygamberlerin sultânı olan Resûl-i Ekrem Efendimiz gelmeden önce de yüz yirmi dört bin peygamber gönderilmişdir. Yani bunca peygamber Sultânü'l-Enbiyâ'nın zuhûrunu tebşîr için gönderilmişdir. Dört kitap, yüz suhuf hep bunu i'lân eder.

Peygamberimizin esmâsının çokluğu da O'nun şerefini bildirmek içindir. Zîrâ esmânın çok olması, müsemmânın ulviyyetine işâret eder.