Kazanırken Kaybedenler

Vaktiyle geçim sıkıntısı sebebiyle pek çok vatandaşımız yurtdışına gitmişdi. Pek çokları zamanla kendilerini rahat etdirecek kadar paraya sâhib oldukları hâlde memleketlerine dönmediler. Sorulduğunda hep dönme arzusunda olduklarını söylerlerdi fakat hırslarına mağlûb oldukları için dönemediler, oralarda kaldılar. Bunlar her ne kadar maddî kazançlar sağlamış olsalar da manen büyük kayıplar verdiler, büyük bedeller ödediler. Kimisi karısından, çocuklarından uzak kaldı. Kimisi akrabâlarından, dostlarından, sevdiklerinden mahrûm kaldı. Kimileri dillerini unutdu, kimileri gelenek ve göreneklerini. Kimisi de maneviyyatını kaybetdi, dînini unutdu, Allahını unutdu.

Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri'nin huzûruna gelen bir zât, böyle bir yakınından bahsedip üzüntüsünü dile getirince, Efendi Hazretleri şöyle buyurdular : 

Eğer başını sokacak bir ev aldıysa, kiradan kurtulduysa, bir dükkan açacak kadar da parası olduysa, yeter, gelsin. Fazlasını ne yapacak. Fazlasını yalnız sayar. Bir de ona tasa olur, çaldırmayayım, aldırmayayım diye. Çaldırmayayım, aldırmayayım diye tasa olur, başka bir şey olmaz. 

Adamın biri bir meczûba gelmiş, "Ben şu şehre gideceğim" demiş. Meczûb, "Niye gidiyorsun?" diye sormuş. Adam "Orada çok alışveriş var, kazanç var" deyince, "Git git, oranın Allah'ı ayrıdır" demiş. Meczûb diyor bunu. "Buranın Allah'ı sana vermiyor, oranın Allah'ı verir" demiş meczûb. Adam gitmekden vazgeçmiş.

Kumar oynayan adam, yutduğu vakitde masadan kalkarsa, hayırlı olur. Daha çok tamah ederse, yutduğunu da kaybedebilir. Fazla tamah etmemeli, bu kadar kâfî deyip kalkmalı oyundan. "إِنَّمَا الحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ inneme'l-hayâtü'd-dünyâ la'ibün ve lehv". Yani dünya hayâtı bir oyundur. Onun için zarar etmeden kalk masanın başından.

www.muzafferozak.com