Kimin Kulusun?

Fakîr iken câmide en ön safda namaza duran pek çok adam biraz biti kanlanınca yani eline biraz para geçince câmiyi de namazı da terkeder. Parası yokken her gün "Amân Yâ Rabbi" diyerek durmadan Allah'a yalvaran çok adam vardır ki, biraz para kazandı mı hemen Allah'ı unutur. Hastalanınca "Yâ Rabbi şifâ lutfet" diye yalvarıp yakaran bir çok insan, sıhhatine kavuşunca Allah'ın adını anmaz olur.

Cennet arzusu ile veya cehennem korkusu ile ibâdet edenler Allah'a ibâdet etmiş olmazlar, nefslerine ibâdet etmiş olurlar. Allah, cenneti ve cehennemi yaratmasaydı O'na ibâdet etmeyecek miydik?

Para kazanıp da fakîrlikden kurtulan çoğu adamın ilk aklına gelen şey karısından kurtulup genç bir hanım almakdır. Bunun için de hemen bir bahane bulurlar. Ya "Bu kadın ihtiyarladı" derler ya "Allah birden fazla evlenmeye müsâade etmişdir" derler. Bu sırf erkeklere mahsûs da değildir, kocalarından kurtulup onun parasını başka erkeklerle yiyen kadın da çokdur.

Çoğu insan diliyle Allah'ı tevhîd eder ve zâhirde Allah'a ibâdet ediyor görünür ama hakîkatde Allah'a kulluk etmez. Böyleleri ya paraya ya makâma ya rütbeye ya kadına ya erkeğe tapıyordur, yani gizli şirk içindedir. Gerçek tevhîd ehli olanlar ve gerçekden Allah'a kul olanlar ise pek azdır.