Küçücük Bir Kulubede Yaşayan Sahabî

Melekü'l-mevt yani Azrâil aleyhisselâm, bir gün Saîd-i Hudrî'ye gelmiş, demiş ki, "Yâ Saîd" demiş. Bu zât-ı akdes ashâb-ı suffeden. Bir evin var ki, kış gününde soğukdan, yaz gününde güneşin harâretinden ayaklarını muhâfaza edemiyorsun. Kimbilir, nerede, nasıl yatıyorsa Hazret. Bugünkü bu tarzda yaşayanları görerek bunları mukâyese etmeyiniz, kıyâs-ı bâtıl olur. Bunlar, Allah ve Resûl'üne kendilerini satmış insanlar. Kendilerini yok etmişler Allah ve Peygamber'de. Bak dinle şimdi. Melekü'l-mevt demiş ki, "Yâ Saîd, bir evin var ki yazın ayaklarını güneşin harâretinden, kışın soğuğundan koruyamıyorsun. Biraz şunu büyütsen de rahat etsen" demiş. Melekü'l-mevt insan şeklinde görünmüş. Melekler bazen insan şekline girerler. İnsân sûretinde görünmüş, böyle söyleyince, şöyle bakmış Saîd-i Hudrî Hazretleri, o zâtın yüzüne, demiş ki, "Sen beni ta'kîb etdiğin müddetçe bana bu ev bile çok" demiş.