MuzafferOzak.com (Türkçe)

BİSMİLLAHİRRAHMÂNİRRAHÎM

Açdı bismillah tevhîd gülleri

Hamdülillah ötdü 'aşk bülbülleri

Sünbül ü şebboy-i pâk-i es-salât

Bu meşâmm-ı câna verdi râyihat

Âl ü ezvâc hem de ashâb-ı kirâm

Mazhar oldular rızâya subh u şâm

Başlamazdan maksada en ibtidâ

Ola bir müjdem kelâma mübtedâ

Mevlid-i pâki okursa bir kişi

Ol sene âsân gelir her bir işi

Hem de gelmez ona aslâ bir belâ

Hem dahi bir derde olmaz mübtelâ

Her ne maksûdu olursa çok u az

Lutf eder ihsân eder ol bî-niyâz

Dinleyenler dahi onu bi's-selâm

Mutlak olur nâil-i kâm u merâm

Ol ki geldi rahmeten-li'l-âlemîn

Olur elbette muhibbi kâm-bin

Müjde-i mezkûrun ancak şartı var

Evvelâ îmânın ola üstüvâr

Sâniyen tut şer'-i pâki muktedâ

Sünnet-i tâb-nâke kıl hem iktidâ

Ger hilâfında isen bunun hemân

Tevbe et tâ olmaya hâlin yamân

NA'T-I ŞERÎF

Gel olunmakda tilâvet 'âşıka

Mevlid-i pâk-i Muhammed Mustafâ

İstimâ' et mevlid-i pâkin anın

Cân ü dil bulsun semâ'ıyla safâ

Nûr-i vechi kıldı pür-nûr 'âlemi

Verdi hem âyîne-i kalbe cilâ

Sen de her bâr eyle takdîm-i salât

Tâ şefâ'at eylesin rûz-i cezâ

Fevzî-veş eyle tevessül rûz u şeb

Hürmetiyçün müstecâb olsun duâ

Çün cihânın intizâmına bütün

Şer'-i pâkidir onun üss ü sütûn

Ola bed' ü hatmi her hayrü'l-kelâm

Can ü dilden es-salâtü ve's-selâm

Ba'dezâ hâzır cemâ'atden recâ

Bu fakîre edeler hayır duâ

Diyeler kim yâ ilâhi işbu kul

Bula savb-ı kâmına hüsn-i vusûl

Sahn-ı sıhhatde mukîm olsun hemîn

Hem de olsun cümle havfından emîn

Şevk u şâd ile 'ibadetde ola

Rûz u şeb Mevlâ'ya tâ'atde ola

Nefs ü şeytân ü hasûdândan masûn

Ola hem de görmeye raybe'l-menûn

Son nefesde ola îmânı karîn

Cennet ola kendine zîr-i zemîn

Olmağa bûy-ı icâbet fâyiha

Edelim bir kez tilâvet Fâtiha

Lillahi'l-Fâtiha

İbtidâ ol zât-ı Hallâk-ı cihân

Bâsıt-ı arz râfi'-i heft-âsümân

Aldı dest-i kudrete bir kabza nûr

Ol Muhammed dedi oldu bâ-sürûr

Çünkü Hakk ol nûra böyle söyledi

Ol dahi secde edüp hamd eyledi

Der-'akab Hakk kıldı ol nûra hitâb

Senden alır nûru şems ü mâhitâb

Ben seni bunun için halk eyledim

Medhini yüz dört kitâbda söyledim

Mebde' oldu cümle envâra bu nûr

Tâ ki etdi Hazret-i Âdem zuhûr

NA'T-I ŞERÎF

Bârekallah dü cihânın serveri

Hakk Te'âlâ'nın azîz peygamberi

Hû-yı hoş-bûyundan aldı bûyunu

Şu cihânın sünbül ü verd-i teri

Mihr-i pâk-i mevlidinden aldılar

Şems ü mâh rûyundaki nûr u feri

Gerçi kadrin bilmedi gâfil olan

Etdi kurbân 'âkılân cân u seri

Kıl şefâ'at yâ Habîballah amân

Eyle tahlîs Fevzî-i 'isyân-geri

Sonra nakl etdi bu nûru Hakk hemân

Tâ ki oldu zahr-ı Âdem'de 'ayân

Sonra bâ-emr-i şerîf-i Girdgâr

Cebhesinde Âdem'in etdi karâr

Hayli dem tesbîhe oldu müştagil

Sonra oldu parmağında müşte'il

Tâ ki Havvâ ile kıldı izdivâc

Cebhe-i Havvâ'da nûr oldu sirâc

Hâsılı hep tâhirînden tâhire

Nakl ile oldu alâmât zâhire

Etdi Abdullah'a encâm intikâl

Artdı kendisindeki hüsn ü cemâl

Hikmet-i Hakk bir gün Abdullah hemân

Yalınızca oldu bir dağa revân

Hazret-i Âmine'nin de vâlidi

Zirvesinde ol dağın nâzır idi

Bir de bir cemm-i gafîr kavm-i Yahûd

Hışm ile ol dağa etdiler su'ûd

Ya'ni Abdullah'ı katl etmek içün

Kasd edüp de gitdiler dağa bütün

Der-'akab geldi cuyûş-ı ît-şümâr

Etdiler ol kâfirîni târ ü mâr

Ya'ni sell-i seyf edüp katl etdiler

Kalmayup hiç bir Yahudi bitdiler

Olduğundan kâffesi ol ceyşin melek

Yine tekrar gitdiler tâ-be-felek

Gördü anı Âmine'nin vâlidi

Bu değil illâ kerâmetdir dedi

Tâ ki geldi zevcesinin yanına

Dedi Abdullah'ın olsun Âmine

Hem ifâde eyledi hep gördüğün

Ya'ni Abdullah'a imdâd erdiğin

Zevcesiyle bi'l-ma'iyye gidtiler

Ol Resûl'ün ceddine arz etdiler

NA'T-I ŞERÎF

Gerç-i bâlâ-yi serinde bir sehâb

Oldu hurşîd ile beyninde hicâb

Liyk hikmet sâyebân olmak değil

Anca şerm eylerdi ondan âfitâb

Ol sebebden hâil oldu ol bulut

Kim yüzünde tutmasın gün bir nikâb

Öyle bir sultân-ı kevneyndir o kim

Hâk-i na'lin kühl edindi nüh-kubâb

Yâ Resulallah dahîlek ol şefî'

Fevzî'ye tâ kim olunsun feth-i bâb

NA'T-I ŞERÎF

Sen Efendim tende cânımsın benim

Dü cihânda mihribânımsın benim

Çünkü zâtın bî-mira ey dost-ı Hakk

Rehber-i sû-yi cinânımsın benim

'Afv-ı cürm için şefâ'at eyleyen

Bâ'is-i emn ü emânımsın benim

Yâ Habîballah dahîlek tut elim

Lutf ile imdâd-resânımsın benim

İftihârdır Fevzî'ye çün hizmetin

Ya şefî' 'izz ü şânımsın benim

Bu niyâzı ol dahi kıldı kabûl

'Akd olundu hâsıl-ı Ümmü'r-Resûl

İbtidâki Cum'a-i Mâh-ı Receb

Gicesinde ol eb-i hayrü'n-neseb

Etdiği anda zifâf-ı pür-sürûr

Âmine'ye intikâl etdi o nûr

Ya'ni hâmil oldu ol 'iffet-meâb

Buldu rahmi ol şerefle âb ü tâb

Ola bed' ü hatmi her hayrü'l-kelâm

Cân ü dilden es-salatü ve's-selâm

Çok acâib şey zuhûr etdi o ân

Şöyle kim envâr ile doldu cihân

Hem Kureyş'in söyledi hayvanları

Haml-i pâki kıldı tebşîr dilleri

Huşk u deryâda vuhûş u mahiler

Hak Muhammed oldu mahmûl dediler

Ol zamân şâhânının hep tahtları

Oldu menkus döndü nahse bahtları

Hem de ahres oldu şâhân ol gice

Bilmediler hâlleri oldu nice

Hem dedi ol kân-ı 'ismet Âmine

Şol zaman k'oldum Resûlü zâmine

Mekke'den Şam-ı şerîfin evleri

Dahi etrâfındaki hep köyleri

Bil göründü bana oldu âşikâr

Cümlesi ha-kudret-i Perverdigar

Bir dahi işbu hikâyet kim gelir

Ağreb-i ahvâlden ma'dûd olur

Çıkdı şeytan Bû-Kubeys'in dağına

Sayha etdi soluna hem sağına

Duydular cümle şeyâtîn geldiler

Bâ'is-i sayha ne imiş bildiler

NA'T-I ŞERÎF

Bize dâreynde kâfîdir şu ni'met

Ki olduk Seyyidü'l-Kevneyn'e ümmet

Bize ferden şefî'dir dost-ı Hudâ

Ba'îd mi olsa me'vâ bize cennet

Eyâ sultân-ı mâ evhâ sahîhan

Sana hizmet ne devletdir ne devlet

Bizim mâdâm cenâbındır ****

Erişmez bizlere dâreynde zillet

'Aceb mi ümmetin Fevzî efendim

Bulursa feyz ile fahr u meserret

Çün dedi kim onlara dîv-i la'în

İşbu şeb ol sâdıku'l-va'dü'l-emîn

Geldi rahm-i mâderine bî-dürûğ

'An-karîb doğar olur halk pür-fürûğ

Şer'-i pâki 'âlemi pür-nûr eder

Zulmet-i küfrü Harem'den dûr eder

İşbu hâlât bir belâdır bizlere

Emr ü tenbîhim budur kim sizlere

Gidiniz hep ümmetinden herkese

Dâim edin türlü türlü vesvese

Tâ ki tâbi' olmasınlar şer'ine

Uymasınlar aslına hem fer'ine

Nâr-ı düzahda beraber yanalım

Cümleten mâ-i hamîme kanalım

İşte böyle etdiler kavl ü karâr

Sen de Bismillah ki etsinler firâr

Dedi tekrâr mâder-i Hayrü'l-Beşer

Ümm-i pâki sâhib-i şakku'l-kamer

İbtidâki ayda bâ-emr-i Celîl

Geldi bir zât kâmeti gâyet tavîl

Dedi müjde ey Muhammed ânesi

Çünkü hamlin 'âlemin bir dânesi

Ben dedim sen kimsin ey âlî-cenâb

Dedi Âdem ismim ey 'iffet-meâb

Mâh-ı sânîde yine geldi biri

Kıldı tebşîr bana ol mehpeykeri

Ben dedim siz kimsiniz ey müjde-gâr

Dedi nâmım Şît'dir ey ferruh-nigâr

Mâh-ı sâlisde biri geldi yine

Dedi müjde sana kim yâ Âmine

Haml-i pâkindir Muhammed Mustafâ

Doğduğunda bulur 'âlemler safâ

Ben dedim sen kimsin ey sâhib-fütûh

Dedi namımdır Neciyyullah Nûh

İLÂHİ

Dîde rûşen dense bu dehre sezâ

Doğdu çünkü nûr Muhammed Mustafâ

Mâh-ı Mevlid oldu zî-kadr ü bahâ

Doğdu çünkü nûr Muhammed Mustafâ

N'ola fahr etse şuhûra işbu mâh

Esse bâd-ı bâğ-ı firdevs subh-gâh

Yıkanup pâk olsa her kalb-i siyâh

Doğdu çünkü nûr Muhammed Mustafâ

Her münâfık eylesin terk-i nifâk

Eyleyüp şer'-i şerîfde ittifâk

Bundadır zîrâ selâmet bâ-vifâk

Doğdu çünkü nûr Muhammed Mustafâ

Subh u şâm şâdân ü handân olalım

'Âmil-i fermân-ı Kur'ân olalım

Tâlib-i cennât-ı rıdvân olalım

Doğdu çünkü nûr Muhammed Mustafâ

Fevzî lâbüd terk-i âlâm eylesin

İntizâr-ı lutf u in'âm eylesin

Hamd ü şükr-i menn-i mün'âm eylesin

Doğdu çünkü nûr Muhammed Mustafâ

Mâh-ı râbi'de biri geldi bana

Dedi olsun iki gözün rûşenâ

Çünkü hamlindir Nebiy-yi Zü'l-Kerem

Rûz-i mahşerde şefî'-i muhterem

Ben dedim sen kimsin ey hayre'l-celîs

Dedi İdris ismim ey hayre'l-enîs

Mâh-ı hâmisde biri etdi zuhûr

Verdi tebşîr u selâm ile sürûr

Ben dedim sen kimsin ey 'abde'l-Vedûd

Dedi nâmım enbiyâ beyninde Hûd

Mâh-ı sâdisde biri verdi selâm

Müjde vâdisinde etdi hoş kelâm

Ben dedim sen kimsin ey mislü'l-kamer

Dedi ben İbrâhim'em ey nûr u fer

Mâh-ı sabi'de biri çok müjdeler

Etdi dedi rûşen olsun dîdeler

Ben dedim sen kimsin ey sâhib-edeb

Dedi ben İsmâil'em ki bü'l-'Arab

Mâh-ı sâminde biri verdi selâm

Eyledi tebrîk ile tebşîr-i kâm

Ben dedim sen kimsin ey zât-ı kerîm

Dedi ismim oldu Mûsâ-yı Kelîm

Mâh-ı tâsi'de biri geldi hemân

Sad hezârân müjde etdi bâ-lisân

Ben de isminden suâl etdim hemîn

Dedi 'Îsâ ismim ey Ümmü'l-Emîn

Ola bed' ü hatmi her hayrü'l-kelâm

Cân ü dilden es-salatü ve's-selâm

Ba'de-zâ ol hâver-i şems-i kerem

Mâder-i pâk-i Nebiy-yi muhterem

Matla'-ı mâh-ı münîr-i pür-şeref

Dürr-i yektâ-yı ledünnîye sadef

NA'T-I ŞERÎF

'Ayn-ı rahmetsin eyâ kân-ı 'atâ

Ya şefîa'l-müznibîn yâ Mustafâ

Mevlid-i pür-nûrun işbu 'âlemi

Eylemişdir fi'l-hakîka pür-ziyâ

Sünnet-i zehrâ vü şer'-i enverin

Mihr ü mâhı pür-fürûğdur bî-mirâ

Çün temessük eyleyenler onları

Dîn ü dünyâda bulurlar ihtidâ

Kıl şefâ'at Fevzî-i bî-çâreye

Olmasın dâreynde dûçâr-ı cefâ

Dedi geldi eşref-i sâ'at ü hîn

Oldu o vakt-i vilâdet pek yakîn

Leyletü'l-isneyn Rebîulevvel'in

On ikinci gicesiydi hem bilin

Çok 'alâmât oldu peyda ol zamân

Eyleyem ez cümle dokuzun beyân

Evvelâ bir çok cemâ'at geldiler

Âsümândan rûy-i arza indiler

Cümlesinin nûr idi hep yüzleri

Es-saâatü ve's-selâmdı sözleri

Hem getirdi bu cemâ'at üç 'alem

Etdi yerden nurları def'-i zulem

Ka'be'nin üstünde dikdiler birin

Biri hânemde dikildi onların

Beyt-i Makdis'de dikildi hem biri

İhtirâm'çün Mevlid-i Peygamber'i

Sâniyen indi yakın benden yana

Cümleye dür görünen necm-i semâ

Sâlisen açıldı bâb-ı âsümân

İnsin olsun çün melekler hâdimân

Râbi'an indi evime çok tuyûr

Artdı gâyetle derûnumda sürûr

Zümrüd-i ahdar idi minkarları

Yakût-i ahmerdi bâl ü perleri

Hâmisen ferş etdiler beyne's-semâ

Sündüs ü dibacla kaplandı semâ

Sâdisen gördüm havada çok ricâl

Ellerinde kâseler dolu zülâl

Ben de yanmışdım susuzlukdan o ân

Aldım içdim birisinden su hemân

Der-'akab gitdi harâretden cefâ

Oldu kalbim lezzet ile pür-safâ

Sâbi'an kalmış idim tenhâca ben

Kimse yok kim ana söyleyem sühân

İLÂHİ

Yâ şefî' hâzır olsun himmetin