Kutb-ı Tâc-ı Evliyâ vü Etkıyâ Şeyhü’l-‘Arab

 Fâ ‘i lâ tün Fâ ‘i lâ tün Fâ ‘i lâ tün Fâ ‘i lün

8

1 Kutb-ı tâc-ı evliyâ vü etkıyâ şeyhu’l-‘Arab

Kenz-i zât-ı pâk-i a‘lâ Kibriyâ şeyhu’l-‘Arab

2 Mazhar-ı nûru ilâhî fahr-i cümle etkıyâ

Menba-‘ı ilm-i ledünnî asfiyâ şeyhu’l-‘Arab

3 Mazhar-ı esmâ-i hüsnâ mahzen-i hakka’l- yakîn

 ‘İlmü’l-esmânın rumûzın ‘âşinâ şeyhu’l-‘Arab

4 Bahr-ı vahdet ka‘rına gavvâs olupdur şübhesiz

Yemm-i vahdet dürrine bir kimyâ şeyhu’l-‘Arab

5 Şeyh-i Ekber dinilür hem nâmı Muhy-i din anın

Cümle erbâb-ı Hakka zü’l-‘atâ şeyhu’l-‘Arab

6 Evliyâ ser-çeşmesidir genc-i lâhût ma‘denî

Dürr-i yektâdır ki şöyle bî-behâ şeyhu’l-‘Arab

7 Didi Mevlânâ ana pes sad hezârân âferîn

İns ü cinne arş u kürse mâ verâ şeyhu’l-‘Arab

8 Kalb-i pâkinin içinde arş u kürsî mâverâ

Zerre olmaz kalb-i pâki pür-fezâ şeyhu’l-‘Arab

9 Hazret-i sultân-ı kevneyni ebed meşhûd iden

Vâsıl-ı nûr-ı cemâl-i Mustafâ şeyhu’l-‘Arab

10 Kutb-ı ‘âlem gavs-ı a‘zam oldu kırk bir kerre ol

İns ü cinne arş ü kürse muktedâ şeyhu’l-‘Arab

11 Evliyâ a‘nâkına basdım kadem dimiş idi

Cümle ‘âlem halkı oldu hâkiyâ şeyhu’l-‘Arab

12 Merhabâ yâ kutb-ı hızb-i evliyâ yâ merhabâ

Ma‘nevî benden kapunda bir gedâ şeyhu’l-’Arab