Kutbunnâyî Osman Dede'nin Mirâciyyesi
22 Mart 2020 tarihinde yayınlanmıştır.
Mİ'RÂCİYYE
Evvel Allah adını yâd eyleriz
Dil dil olmuş kalbi dilşâd eyleriz
Zikr-i Hakk’la nutku inşâd eyleriz
Her harâb-âbâdı âbâd eyleriz
Hazret-i Ahmed sıfâtın söyleriz
Mustafâ’nın mu’cizâtın söyleriz
Her kim eylerse Muhammed vasfını
Âkıbet mahmûd eder Hakk ismini
Kim anın zât-ı şerîfin âşikâr
Bâ’is-i mevcûd etdi girdgâr
Anınçün cümleden efdaldir ol
Anınçün berter ü ekmeldir ol
Anınçün yaradıldı şeş cihât
Arş u ferş u heft deryâ hem nebât
Ana verdi Hakk hakâık sırrını
Ana bildirdi dekâık sırrını
Her ne kim ikrâm kıldı zâtına
Hazm edüb ikrâm bildi zâtına
Aşk u hubb-i zâtına kıldı salat
Es-salât ey mazhar-ı zât es-salât
Ey hakâık âşıkı gûş et beni
Kim Muhammed’den habîr edem seni
Zât-i pakin bilmeye gel gûş ol
Aklını al başına pür hûş ol
Bil ne kudret verdi mahbûbuna Hakk
Bil ne hikmetden verilmişdir sebak
Çün Habîb oldu ilâhına Resûl
Mu’cizât-ı vâfire buldu vusûl
Sana nakl idem bir iki mu’cizât
Dilde illet var ise versin hayât
Eylerim lâkin niyâz her emcede
Fâtihâ ile yâd ola Osman Dede
Çün irâde kıldı ol Rabbü’l enâm
Kim Muhammed bula ikrâmı temâm
Biline peygamber-i ‘âlî cenâb
Kavl ü fi’li nicedir ‘ayn-ı kitâb
Yâd olunsun mu’cizât-ı Ahmedî
Hoş bilinsin zât-i pâk-i emcedi
Mu’cizâtından biri mi’râcdır
Hazret-i peygamberi i’râcdır
Bir şeb idi kim düşenbihdi o şeb
Bir şeb idi gecelerden müntehab
Şebde mi’râc etdiğin kılma ‘aceb
Âb-i hayvânı kodu zulmetde Rab
Ümmühânî hânesindeydi Resûl
Kim Alî’nin hâheriydi ol betûl
Kıldı mahbûbunu da’vet ol Celîl
Da’vet için geldi ana Cebraîl
Emredüb Cibrîl’e ol Rabb-i Cemîl
Eyledi emrini ısgâ Cebraîl
Bir burâk al cennet-i a’lâmdan
Eyle âgâh Hazret’i ikrâmdan
Da’vet et mahbûbumu gelsin bana
Gösterem dîdârımı ben de ana
Nice lutf u nice ihsân eyleyem
Bana varan yolu âsân eyleyem
Kullarımdan eyledim mümtâz anı
Bilirim ben arzu eyler beni
Bir burâk aldı cinândan ol melek
Geldi ol sultâna tesbîh ederek
Hâb-ı bîdârı meyânında hemîn
Yâ Muhammed “kum” dedi Cibrîl-i Emîn
Gûş edüb Cebrâîl’i durdu hemân
Oldu Cebrâîl ü Mîkâil ‘ayân
Etdiler mi’râcı tebşîr ol zamân
Doldu nûr ile zemîn ü âsumân
Dedi Cibrîl ey Muhammed Mustafâ
Çok selâm eyler sana Rabbü’l ‘ulâ
Da’vet eyler zât-i pâkin Hazret’e
Tâ ki Hazret erişe ol devlete
Cân ile oldu mutî’-i emr-i yâr
Geldi çâh-ı Zemzem’e ol bahtiyâr
Anda dahî şakk-ı sadr etdi zuhûr
Zemzem ile hoş vudû kıldı o nûr
Aşk u hubb-i zâtına kıldı salat
Es-salât ey mazhar-ı zât es-salât
Dedi Cibrîl ey Habîb ey yüzü ak
Verdi Hakk sana cinândan bir burâk
Gel süvâr ol idelim ‘azm-i Hudâ
Hep melâik muntazırlardır sana
Hem burâkı çekdi hem tutdu rikâb
Kim süvâr ola burâka ol cenâb
Hikmet ile etdi serkeşlik burâk
Koymadı binsin o şâh-ı iştiyâk
Dedi Cibrîl ana ey serkeş burâk
Binmeyiser sana bundan yüzü ak
Nice serkeşlik kılarsın Ahmed’e
Kim irisersin hayât-ı sermede
Bimeyiser bundan efdal sana nûr
Râzî ol olsun süvâr itsün ‘ubûr
Çün burâkın gûşuna erdi kelâm
Oldu bin cân ile ol sultâna râm
Dedi kim olsun se’âdetle süvâr
Lîk ben bî-çârenin ümmîdi vâr
Çün sabâh-ı mahşer olunca o nûr
Gün gibi şevkından edince zuhûr
Ol zamân dahî bana olsun süvâr
Böyle va’d etsün ol şâh-ı kâmkâr
Böyle deyüp oldu hâmûş ol burâk
Yani kim ol demde olmaya firâk
Hazret-i Sultân çi gûş etdi anı
Kim lisân verdi burâka ol Ganî
Va’deder ol dem ana ol nûr-i ayn
Oldu Mîkâîl ü Cibrîl şâhideyn
Aşk u hubb-i zâtına kıldı salat
Es-salât ey mazhar-ı zât es-salât
Pes hemân oldu süvâr ol pâk zât
Na’ra-i şâpâş ile doldu cihât
Bir rikâbında yürür Cibrîl-i Emîn
Biri Mîkâil ile oldu berîn
Nice kez yüzbin melâik geldiler
Emr-i Hakk’la ana peyrev oldular
Kuds’e doğru azm edüb üç yârlar
Oldular ağyârdan bîzârlar
Gûşuna kar’ etdi üç gûne sadâ
Yâ Muhammed dur deyu kıldı nidâ
Hiç mukayyed olmadı gitdi hemân
Vardı Kuds’e izzet ile şâdümân
Geldiler hayli ervâh-ı enbiyâ
Oldular onlar ile tekrar pür-safâ
Emr-i Hakk’la dedi Cibrîl ey hümâm
İki rekat kıl namâzı ol imam
Geçti mihrâba imâm-ı mürselîn
Kıldı iki rek’ati ol dem hemîn
Nûrdan mi’râcı hâzır kıldılar
İzzet ile ol arâya geldiler
Bir tabakla geldi üç kâse ana
Biri hamr u biri süd birisi mâ
Dedi Cibrîl eyle birin ihtiyâr
Böyledir emr-i Hudâ ey bahtiyâr
Hikmeten ol sûret ü ma’nâ-hüner
Nûş edüb süd kılmadı hamra nazar
Hamd edüb Cibrîl dedi ey azîz
Hamdülillah eyledin kârın temiz
Hamri nûş etseydin ey hikmet-güzîn
Cümleten fâsık olur idi mü’minîn
Aşk u hubb-i zâtına kıldı salât
Es-salât ey mazhar-ı zât es-salât
Çünki eflâke ‘urûc etdi Resûl
Âsumânda buldu ervâha vusûl
Âdem ü Îsâ vü Yahyâ vü Yûsuf’u
Gördü İdrîs ile Hârûn’u dahî
Sâdise vardı görüp Mûsâ’yı o
Merhabâ kıldı onunla rû-be-rû
İdicek teşrîf-i heftüm âsumân
Pîr İbrâhîm ile tutdu mekân
Rûh-i İbrâhîm edip ikbâl ona
Dedi gel gel sâlih oğul Mustafâ
Sidre’yi seyr etdi andan ol cenân
Kaldı Cibrîl oldu Sidre âşiyân
Dedi Hazret ey refîk-i hoş-şefîk
İtme misin bile tekmîl-i tarîk
Pes dedi Cebraîl sen ey şâhbâz
Olasız izzet ile rıf’at-tırâz
Sebkat etsem Sidre’den ben yek benân
Hark ider perrim benim heybet hemân
Zâhir oldu Refref ol dem Hazret’e
Kim süvâr ola irince Hazret’e
Anda da nice hıcâb oldu ‘adem
Gördü Hazret Hazret’i bî-keyf u kem
Çünki Hazret Hazret’e buldu vusûl
Et-tahiyyât okudu anda Resûl
İrdi ‘ayn-i zâtdan bir hoş nidâ
Yâ Habîbî Yâ Muhammed Mustafâ
Yâ selâm u rahmet ü tîb u safâ
Sana verdim ey imam-ı enbiyâ
‘Ayn-ı ‘aynıyla nazar kıl ‘aynı gör
Çünki gayrı terk kıldın ‘aynı gör
Her ne kim maksûdudur mahsûldür
Hazretimden hâcetin makbûldür
Hazret ol dem ümmetin kıldı niyâz
Anı da bahş eyledi ol bî-niyâz
Cebraîl’e keşf olup ol va’dler
Pes sürûş ile şehâdet etdiler
Anda doksan bin kelâm oldu kelâm
Nice bin esrâr ile sohbet temâm
Hakk teâlâ lutf u fazlıyla salât
Hediyye kıldı kıla mü’min mü’minât
Hem buyurdu beş vakit olsa edâ
Elli vaktin ecrini idem ben ‘atâ
Oldu destûr ol Habîb’in zâtına
Geldi yine Ümmühânî katına
Emr-i Hakk’ı halka tebliğ eyledi
Muhbir-i sâdık hakîkat söyledi
Ol ki mü’min idi tasdîk eyledi
Evvelâ îmânı Sıddîk eyledi
Cümle ashâb oldular rif’at-şikâr
Mu’cize-i mi’râc oldu âşikâr
Yâ Rab ol sultân-ı cânın hurmeti
Nûr-i zât-ı müste’ânın hurmeti
Ol Muhammed rûhuna ta’zîm içün
Mustafâ’nın cismine tekrîm içün
Nûr-i zât-ı Mustafâ’nın hakkı’yçün
Sırr-ı arş-ı Kibriyâ’nın hakkı’yçün
Rûyine müştâk olanlar hakkı’yçün
Aşkına uşşâk olanlar hakkı’yçün
Va’dini ihsân kıl âşıklara
Dîn yolunda sa’y eden sâdıklara
Cümle-i îmân ile hatmolsun ümem
Cennet ü dîdâr ile kıl muğtenem
Bâ hakk-ı Ahmed Muhammed Mustafâ
Dervîş Osmân’a dahî eyle ‘atâ
Ey kemâl ü kudret ıssı pâdişâh
Sen kabûl eyle duâmız yâ ilâh
Yüzü suyu hakkı’yçün peygamberin
Sırr-ı bûyi hakkı’yçün ol serverin
Fâtihâ’yla bed’ olundu bu kelâm
Fâtihâ’yla hatm olunsun vesselâm
Ahmed ü ashâb u cümle mü’minîn
Rahmetullâhi ‘aleyhim ecme’în
Kutbunnâyî Osman Dede
Kuddise Sırruh
NAĞME-İ AŞK
NAĞME-İ AŞK