Meveddet

Arapça vüdd kökünden gelen meveddet, muhabbet yâhud sevgi diye tercüme ediliyor dilimize ama çok eksik bir tercümedir bu. Evet meveddet de muhabbetin bir nevidir ama meveddetle muhabbet arasında mühim farklar vardır. Muhabbetde bir garaz, bir menfaat vardır, meveddetde ise yokdur. Yani ivazsız ve garazsız, menfaatsiz ve karşılıksız olan sevgiye meveddet denir. Yine muhabbet geçicidir, meveddet kalıcıdır. Yani muhabbetde bir istikrar yokdur, insan bugün sevdiği birisini yarın sevmeyebilir, hattâ nefret de edebilir ondan. Halbuki meveddet sâhibinin sevgisi azalmaz, yok olmaz, devamlıdır. Bu itibarla meveddet, muhabbetin kalbde karar kılması, sübût bulmasıdır diyebiliriz. Demek ki her muhabbet meveddet değildir çünkü gelip geçici sevgiler de vardır. Meveddet, sevdiğinden vazgeçmemek, yüz çevirmemek, alâkayı hiç kesmemek demekdir. 

Şimdi meveddetin daha iyi anlaşılması için Kur`ân'dan bir misâl vereceğim. Cenâb-ı Hakk, Sûre-i Şûrâ'nın 23. âyetinde şöyle buyuruyor : "قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى kul lâ es'elüküm aleyhi ecran ille'l-meveddete fi'l-kurbâ". Meâli şu, "Habîbim onlara de ki, ben bu işden yani risâlet ve irşâd hizmetinden ötürü sizden herhangi bir ücret, bir teşekkür, bir karşılık beklemiyorum, sizden istediğim tek şey bana karîb olan zevâta meveddet etmenizdir". Buradan anlıyoruz ki, Allah, meveddet istiyor bizden. Kime? Resûlüne ve O'nun ehl-i beytine, ezvâcına, âline, evlâdına, ashâbına, evliyâsına, kısacası O'nun yolundan giderek manen O'na yaklaşanlara, ona yakın olanlara. Niçin muhabbet demiyor de meveddet diyor? Allah dilseydi muhabbet de diyebilirdi. Bu muhabbetin kalıcı olmasını istiyor Allah, hiç azalmamasını, ivazsız ve garazsız olmasını istiyor.