MuzafferOzak.com (Türkçe)

Sôfiyye hazerâtı arasında aşkullah ile meşhûr olanlardan biri de Cüneyd-i Bağdâdî devrinde Bağdâd'a yaşamış olan Semnûn el-Muhib nâmındaki veliyyullahdır. Aşkının ziyâdeliğinden dolayı "Muhib" yani "Âşık" lakabı ile anılmışdır. Bir gün birisi Semnûn'a gelip, "Sana muhabbet hakkında bir şey sormak istiyorum" demiş. Semnûn, "Kulun Allah'a muhabbetini mi, Allah'ın kuluna muhabbetini mi soracaksın?" diye sormuş. O zât, "Allah'ın kuluna muhabbeti hakkında soracağım" deyince Semnûn şöyle demiş : "Onu duymaya meleklerin bile tâkâti yetmez sen nasıl tahammül edebilirsin ki?"

Muhabettulah da tıpkı zikrullah gibi iki taraflıdır. Nasıl ki Sûre-i Bakara'daki "فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ fezkurûnî ezkürküm" âyet-i kerîmesiyle zikrullahın iki yönü beyân edildiyse, Sûre-i Mâide'deki "يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ / yâ eyyühellezîne âmenû men yertedde minkum an dînihî fe sevfe ye’tîllâhu bi kavmin yuhıbbuhum ve yuhıbbûnehû ezilletin alel mü’minîne eizzetin alâl kâfirîn, yucâhidûne fî sebîlillâhi ve lâ yehâfûne levmete lâim" âyet-i kerîmesiyle de muhabbetullahın iki yönü beyân olunmuşdur. Önce "يُحِبُّهُمْ Allah onları sever", sonra "وَيُحِبُّونَهُ Onlar da Allah'ı sever" buyrularak muhabbetin iki taraflı olduğu beyân edilmişdir. Nasıl ki kulun Allah'ı zikretmesi, Allah'ın kulunu zikretmesiyle mukâyese edilemezse, kulun Allah'a muhabbeti de Allah'ın kuluna muhabbeti ile mukâyese edilemez. O muhabbet o kadar yücedir ki ne kalem ile yazılabilir, ne dil ile ta'rif edilebilir. Dikkat edilirse muhabbetullah hakkında yazılanların ve söylenenlerin hepsi âşıkların ahvâli hakkındadır, Allah'ın kuluna muhabbeti ise büyük bir sırdır.

Muhabbet eyledi Mevlâ biline kenz-i lâ yüfnâ

Buluna der-i irfânî çıkıp gencîne-i ahfâ

Muhabbetullahın İki Tarafı