MuzafferOzak.com (Türkçe)

Mukaddes Emânetler, başda Peygamber Efendimiz'den kalan yâdigârlar olmak üzere, ashâb-ı kirâma, haremeyn-i şerîfeyne ve diğer peygamberlere âid eşyâlar ve hâtıralardır. Ne mutlu bize ki, bu emânetlerin çoğu bizim beldemizdedir. Bunlar, Topkapı Sarayında, vaktiyle yaptırılmış olan husûsî bir dâirede muhâfaza edilmekdedir. Bu dâireye, Emânât-ı Mukaddese Dâiresi yâhud Hırka-i Saâdet Dâiresi denirdi. Buradaki emânetlerin büyük bir kısmı, Yavuz Sultan Selim Hân'ın Mısır'ı fethiyle İstanbul'a getirilmişdir. Bir de I. Dünyâ Savaşı sırasında düşman eline geçmesin yâhud çalınmasın, tahrîb olmasın diye Medîne Müdâfii Fahreddin Paşa tarafından getirilen emânetler vardır. Bazı emânetler de devlet büyükleri tarafından satınalma yoluyla bu hazîneye dâhil edilmişdir.

Daha önce de bahsetdiğimiz gibi, Hazret-i Peygamber'e âid eşyâ ve yâdigârlar, ashâb-ı kirâm tarafından titizlikle korunmuş, sonra da onları takîb eden nesiller tarafından muhâfaza edilmişdir. Muhtemel sahtekârlıkların önüne geçmek için senedlere bağlanan yani kayıt altına alınan bu eşyâlar, zamân içinde devletlerin yıkılması, hânedânların değişmesi, bunları ellerinde bulunduran şâhısların vefâtı yâhud darda kalıp satması sebebiyle elden ele geçmiş, beldeden beldeye dolaşmışdır.

Elden ele dolaşarak Emevîlerden Abbâsîlere intikâl eden mukaddes emânetler, Hülâgû’nun Bağdad’ı işgâli sırasında düşman eline geçmesin diye Mısır’a götürülmüş, uzun müddet orada kalmış, sonra Yavuz'un Mısır'ı fethiyle bizim elimize geçmişdir. Mısır'daki iktidar bunları kaçırmak istemişse de muvaffak olamamışdır. Mısır'dan getirilen emânetler şunlardır :

Üzerinde arslan tasvîri ve kûfî hatla "nasrun minallah" yazılı olan kırmızı bir sancak.
Hazret-i Peygamber'in Uhud Gazvesinde kırılan dişi ki Dendân-ı Saâdet tabir edilir.
Bir tutam Lihye-i Saâdet yani Efendimizin Sakal-ı Şerîfinden bir tutam.
Sürmedan ve mili.
Hurma lifinden örülerek içi ziftle sıvanmış bir adet abdest ibriği.
Sanavber ağacından bir tesbih.
Bir kıta şimşirden nalın yani takunya.
Bir asâ.
Pâpûş-ı şerif yani Efendimizin bir çift ayakkabısı.
İki kıt'a hırka-i şerif yani Efendimizin iki hırkası.
Hurma lifi.
Beyaz pamuklu bir hil'at.
Bir kara kılıç.
Bir deve yünü kuşak.
Bir deve yünü ridâ.
Bir deve yünü destâr-ı şerif ve sûzenî arakıyye.

İstanbul'a sonradan gelen emânetler de vardır. Meselâ Hazret-i Peygamber'e ve ashâba izâfe edilen bir kısım eşya ile Kâbe anahtarları, Hacerülesved mahfazası, altın oluk gibi emanetler sonradan yollanmışdır. Yine Resûlullah’ın Uhud Gazvesi’nde kullandığı ve daha sonra Hazret-i Ömer’e hediye etdiği, sonradan Emevîler'in, Abbâsîler'in ve Sultan Baybars'ın eline geçen bir kılıç da üçüncü Murad zamanında gönderilmişdir.

Hâl-i hazırda Topkapı Sarayı Müzesinde muhâfaza edilen ve bir kısmı sergilenen eşyâların bazıları şunlardır :

Hırka-i Saâdet : Efendimizin, söylediği kasîdeye karşılık, Ka'b b. Züheyr'e hediye etdikleri hırkadır. Emânetler arasında en meşhûr olan budur. Mukaddes Emânetler Dâiresinin Hırka-i Saâdet Dâiresi diye anılmasının hikmeti de budur.

Sancâk-ı Şerîf : Livâ-yı Saâdet de denir. Hazret-i Peygamber'in 'Ukâb" adlı sancağı olduğu zannedilmekdedir. Çok yıpranmış ve ufalanmışdır.

Nâme-i Saâdetler : Efendimizin bazı mektûblarıdır. Mukavkıs'a, Ahsâ Vâlisi Münzir bin Sâvâ'ya, peygamberlik iddiâsında bulunan Müseylimetü'l-kezzâb'a ve Gassânî Emîri Hâris bin Ebû Şemir'e gönderilen mektûblardır bunlar.

Dendân-ı Saâdet : Resûl-i Ekrem Efendimizin Uhud Gazvesinde kırılan dişinden bir parçadır.

Sakal-ı Şerîfler : Daha önce de zikretdiğimiz gibi bunlar Efendimizin mübârek saç telleri ve sakal tüyleridir.

Kavs-i Saâdet : Efendimize izâfe edilen yayıdır.

Seyf-i Nebî : Efendimizin kılıçları. İki tânedir.

Asâ-i Nebevî : Efendimize izâfe edilen bir asâdır.

Na'leyn-i Saâdet : Efendimize izâfe edilen ayakkabılardır.

Kadem-i Şerîfler : Efendimize izâfe edilen ayak izleridir.

Mühr-i Saâdet : Yüzük taşı şeklinde bir mühürdür, üzerinde "Muhammed Resûlullah" yazılıdır. Ancak Hazret-i Peygamber'in mektûblarında görülen asıl mühr-i saâdet bu değildir. Asıl mühür Hazret-i Osman tarafından bir kuyuya düşürülmüş, bu sonradan onun kopyası olarak yapılmışdır.

Kadeh-i Şerîf : Daha önce de bahsetdiğimiz gibi ashâb-ı kirâm hazerâtı, Resûl-i Ekrem Efendimizin kendisine âid olmadığı hâlde, bir sebeble kullandığı, temas etdiği her şeyi teberrüken muhâfaza etmişdir. Bunlardan biri de elimizde bulunan bir su tasıdır. Aslı ağaçdır, sonradan gümüşle kaplanmışdır. Efendimiz bu tasdan bir defa su içmişdir.

Bunlar, Efendimize izâfe edilen eşyâlardır. Bunlardan başka Ehl-i Beyt'e, ashâb-ı kirâma, diğer peygambelere ve haremeyne âid eşyâlar da vardır.

Bu emânetler I. Dünya Savaşı sırasında düşman eline geçmesin diye Konya'ya götürülmüş, sonra geri getirilmişdir. Yine II. Dünya Savaşı sırasında Niğde'ye götürülmüş, sonra geri getirilmişdir.

Ecdâdımız bu emânetlere çok kıymet vermiş, onları titizlikle muhâfaza etmiş ve zaman zaman ziyâret ederek bunlarla teberrük etmişlerdir. Hiç şübhe yok ki, bu hâl ve keyfiyyet onların Hazret-i Peygamber'e olan muhabbet ve hürmetlerinin bir tezâhürüdür. Bugün de gönlünde Peygamber sevgisi olan mü'minler, bu emânetleri baş tâcı etmekde, arada camekânlar, sandıklar hattâ kapılar dahi olsa, bunları ziyâreti bir nimet ve ganîmet bilmekdedirler. Vaktiyle İstanbul'da öyle insanlar vardı ki, bindikleri sandal yâhud vapur Saray'ın önünden geçecek olursa, Peygamber'in azîz hâtırasına hürmeten hemen ayağa kalkarlardı, salât ü selâm okurlardı Peygamber'e, Saray gözden kaybolan kadar yerlerine oturmazlardı. O derece hürmet ve tazîm ederlerdi Hazret-i Peygamber'e.

Mukaddes Emanetler Dâiresi