Mûsıkîye Semâ' ve Devrâna Karşı Çıkanlara Ne Demeli?

Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri bir sohbet meclisinde, söz mûsıkîye, semâ' ve devrâna karşı olanlardan açılınca buyurdular ki :

Her şey dünyâ yüzünde devrân yapıyor, şimdi keşfetdiler. Ortada atom çekirdeği var, şeyh, onun etrafında hepsi devran yapıyorlar, bütün kâinât! Ortada şeyh var! Atom çekirdeği var ortada, etrâfında hep devrân yapıyorlar, bütün mahlûkât!

Efendi Hazretleri, câmi cemaatinden bazı câhil kimselerin ve bir takım ham sofuların kendi aleyhinde bulunmalarına ve kendisine devamlı tarizde bulunmalarına işâret ederek buyurdular ki : 

Sonra, ben câmiden cemaat almıyorum ki. Ben cemâatimi kahveden aldım. Kahveden getiriyorum cemâati buraya ben, meyhâneden getiriyorum, câmiden getirmiyorum. Câmiye giden adam, vâizi bulmuş, imâmı bulmuş, namazı bulmuş, Allah'ı bulmuşdur o, gitsin o öyle. Allah Allah! 

Bizimki başka türlü. Ben hıristiyanları müslüman ediyorum, seninle benim ne ilgim var. Sen git câmiye, abdestini al, namazını kıl. Ben hıristiyanları müslüman, yahudileri müslüman yapıyorum.  Benim vazîfem onlarla uğraşmak. Sen benimle ne uğraşıyorsun. Yahudi misin, hıristiyan mısın, düşmansın bana? Benimle ne uğraşıyorsun sen.

Efendi Hazretleri, bütün bunları, kendi aleyhinde bulunanları kötülemek maksadıyla yâhud onlardan şikâyet için söylemediklerini de şu şekilde ifâde buyurdular :

Neyse biz sâhibinden aldık ya, sâhibimiz bizden hoşnûd olsun da, biz de halkdan hoşnuduz zâten. Biz onu Hakk'dan biliriz, öyle şeyleri. Sabrederiz. 

Efendi Hazretleri, mûsıkînin cevâzına dâir Peygamberimizin sünnet-i seniyyesinden şu delîlleri getirdiler  :  

Mevlevîlerle medrese mollaları kapışmışlar, o devirde, câizdi değildi derken. Halbuki Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi vesellem, Medîne-i Münevvere'ye gelirken, Hazret-i Seyyidinâ Ebâbekir Sıddîk'la berâber,  Medîne'nin Evs ve Hazrec kabîlelerinin genç kızları çıkdılar, ellerinde deflerle, "Talaal bedru aleynâ" diye Peygamber'e mazhar vurdular, karşıladılar Peygamberimizi. Efendimiz, men' etmedi, sallallahu aleyhi vesellem. 

Sonra gene bir gün bir bayram günüydü, bir bayram günüydü, Efendimiz yatmış böyle, mübârek cemâlini örtmüş, uzanmış. Kızlar da mugannîler,  çalıyorlarmış ve okuyorlarmış, Hazret-i Âişe'nin huzûrunda. Seyyidinâ Ebâbekir içeri girmiş, "Ne yapıyorsunuz Huzûr-i Peygamberî'de!" dedi. "Kesin şunu!" filan deyince Cenâb-ı Peygamber kalkdı, "Her kavmin bir bayramı vardır Yâ Ebâbekir, bugün bizim bayramımızdır, bırak çalsınlar" dedi. Bitdi o kadar. Biz dervîşler bayram yapıyoruz, çalıyoruz biz.

Bu sohbet meclisinde bulunan bir zât "Efendim sonra bir heyet gelmiş, cambaz filan deyince, Efendi Hazretleri buyurdular ki, "Cambaz değil, Habeşîler geldiler. Habeşîler geldi, Cenâb-ı Peygamber Hazret-i Âişe'yi aldı, Habeşîlerin oyunlarını seyrettirdi. Buhârî'de var".

www.muzafferozak.com