Muzaffer Efendi Hazretlerinin zaman zaman lutfettiği Hoca Nasreddin latîfelerinden biri de şudur :
Hoca Nasreddin ile hanımı sofraya oturmuşlar. Çorbayı önce Hoca'nın hanımı kaşıklamış fakat kaşığı ağzına götürünce fenâ halde haşlanmış, öyle ki gözünden yaş gelmiş. Hoca saf saf "Hayırdır hanım niye ağlıyorsun" diye sorunca kadın "Rahmetli annem bu çorbayı çok severdi, annem aklıma geldi de ona ağlıyorum" demiş. Hoca da çorbadan bir kaşık alınca tabii onun da gözünden yaşlar boşanmış. Bu sefer hanımı sormuş "Hoca Efendi, peki sen neden ağlıyorsun?.." Hoca hanımına şu cevâbı vermiş : "Annen öldü, sen sağ kaldın ya, işte ona ağlıyorum"
Bu latîfede birçok nükteler var, sizler için birkaçını yazalım... 1. Herkes hatâ yapabilir ama sadece olgun insanlar hatâlarını itiraf eder. 2. Gerçek dostlar dostlarının başına derd açmaz, derdlerine devâ olurlar. 3. Kalbin en kötü illetlerinden biri, kendi başına gelen belânın başkasının da başına gelmesini istemekdir. 4. İnsanın başına gelen en büyük belâlar ekseriyâ en yakınlarından gelir. 5. Kimin "Sâdık" kimin "Münâfık" olduğunu herkes anlayamaz.