Ne Kimse Senden İncinsin Ne Sen Kimseden İncin
22 Eylül 2016 tarihinde yayınlanmıştır.
Ne kimse senden incinsin ne sen kimseden incin
Sôfiyyenin en mühim düstûrlarından biri, hiç kimseyi incitmemek hattâ kimseye yük bile olmamakdır...Nerede kaldı ki âh almak veya zulmetmek!...Bu düstûr "Her eziyet veren cehennemdedir" hadîs-i şerîfinden mülhemdir...Ehlullah hazerâtı, bu düstûru özlü olarak şöyle ifâde etmişlerdir :
Dervîşlik yâr olmakdır, bâr olmamakdır...
Sôfîler, bu düstûru o derece önemsemişlerdir ki, bir çiçeği, hattâ yeşil bir otu koparmayı, zevk için avlanmayı, balık tutmayı hattâ haşerâtı öldürmeyi bile hoş görmemişlerdir...Avlanmak ve balık tutmak şerî'ata göre câizdir ancak mahlûkâtın canını yakmak sözkonusu olduğundan, hakîkat yoluna girenler için, bunlar dahî câiz görülmemişdir...Sôfîlerin avcılığı tasvîb etmemesinin diğer bir hikmeti de şudur ki avcılık ekseriyâ hayvanları aldatarak yapılır...Aldatmak ise nifak alâmetidir ve "sıdk" yani "doğruluk" düstûruna halel getirir...İşte sôfîlerin "Hasenâtü'l ebrâr seyyiâtü'l mukarrebîn" sözüne bir misâl de budur...
Sôfîler, bazı meslekleri kalbi katılaştırdığı için, bazı meslekleri de insanların âhını almaya sebeb olduğu için hoş görmemişler ve bendelerine tavsiye etmemişlerdir...Bunlar arasında mezarcılık, gassâllik, kasaplık, cellâtlık gibi meslekler sayılabilir...Halbuki bunlar şer'an câiz olan işlerdir...
Sôfîler incitmemeyi nasıl düstûr edinmişlerse incinmemeyi de düstûr edinmişlerdir...Madem ki bütün fiilleri yaratan Allah'dır (lâ fâile illallah) öyleyse kullardan zâhir olan fiillerin de Hakk'dan geldiğini bilmek ve hepsini hoşnudlukla karşılamak gerekir...Bunun da en güzel ifâdelerinden biri şudur :
Sövene dilsiz gerek, dövene elsiz gerek, dervîş gönülsüz gerek...