MuzafferOzak.com (Türkçe)

Etvâr-ı Seb'a'nın beşinci mertebesidir, Nefs-i Mutmainne'den sonra gelir. Velâyetin ilk mertebesidir. Nûru sarıdır. Kur`ân'daki delîli, "اِرْجِع۪ٓي اِلٰى رَبِّكِ رَاضِيَةً" âyetidir. Alâmeti, sâlikin Hakk'ın her türlü efâlinden ve tecelliyâtından bi'l-külliye râzı olmasıdır. Başına gelen ne olursa olsun, vukûa gelen ne olursa olsun, şikâyet etmemesidir, reddetmemesidir, bilakis gönül hoşluğu ile kabûl etmesidir. "Nârın da hoş nûrun da hoş", "Kahrın da hoş lutfun da hoş" diyebilmesidir. Yani kahrı da lutfu da bir bilmesidir. Bu da ancak fenâ ile mümkündür.

Bu mertebede bulunan sâlikler rüyâlarında ekseriyâ, melekleri, hûrileri, vildanları, cenneti, cennet nimetlerini ve ziynetlerini görürler. Bu kabîl rüyâlar, kurbiyyet-i Hakk'a erişmeye ve marifet-i ilâhiyyeye nâil olmaya işâret eder. Bazıları da âb-ı hayât görür, içer. Bu da sâlikin ahlâk-ı zemîmeden kurtulduğuna, ahlâk-ı hamîdeye sâhib olduğuna işâretdir. Râdıyye ehlinden kimisi de rüyâsında suları yüzüp geçdiğini görür, kimisi havalarda uçduğunu görür, kimisi ateşde yandığını görür. Râdıyye ehlinin sıfatları, mâlâyaniyi terk, zikir, zühd, verâ, riyâzat ve kerâmetdir.

Nefs-i Radıyye