Neye Kibirleniyorsun?

Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri buyurdular ki :

Çocuklara selâm verirdi Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi vesellem. Hiç kibir diye bir şey yokdu kendisinde. Zâten şöyle buyurmuşlar ki, "Kalbinde zerre kadar kibri olan bir kimse cennete girmeyecekdir" diyor Peygamber. Zerre kadar kibir!

Neymiş, ne olmuş. İnsan nereden geldiğini, nasıl yardıldığını düşünürse kibirlenemez. Çıkdığı yer belli, aslının da ne olduğu malûm, kendince biliyor artık ne olduğunu. Niye kibirleneceksin? Köprünün bir başından çıkdın, bir başına geleceksin bu tarafa geçiyorsun işte. Köprünün ortasındasın, ona mı güveneceksin yani bulunduğun yere? Hiç biri senin değil. Senin hiç bir şeyin yok. Vücûdun toprağın. Rûhun Hazret-i Azrâil'in. Malın, bırakacağın mal, mîrasçıların. Makâmın varsa arkandan bekliyorlar, hemen gitsin de yerine biz oturalım diye. Öldüğün gün çok sevinecekler, makâmı bize bırakdın diye. Ölecek bir adam ölmüş adamın yerine göz koymuşdur mutlakâ. Ölüme namzed olan, ölecek bir adam, ölmüş adamın yerine göz koymuşdur. Böyle gidiyor bu iş. 

Kibir niye olacak? Et ile kan, öldükden sonra biraz bırakırlarsa kokar adam. Evveli de malûm. Çıkdığı yer de malûm. Nerden geldiğini biliyorsun, söylemeyelim burada. Neye kibirleneceksin? Derhal hakkı kabûl edeceksin. Köylü de olsa, kentli de olsa, câhil de olsa, hak mı konuşuyor, derhal boynunu eğdireceksin istersen doksan tâne fakülte bitir. Tevâzu o, hakkı kabûl etmek, hakkı teslîm etmek. Böbürlenip kendini hakdan yüksek gören, Şeytan'dır, iblis olur adam. 

Ama Cenâb-ı Hakk kibirlenenlerin burnunu yere sürtüyor,  mütevazileri de ref ediyor, kaldırıyor, yükseltiyor Cenâb-ı Allah. âdeti öyle. Kendi ridâsını kimseye giydirmez, O'na âiddir kibir, Allah'a âiddir.

www.muzafferozak.com