Odun Kırıcının Hınk Deyicisi

LATÎFE

Kadılık yapdığı günlerde, Nasreddin Hoca'ya müracaat eden birisi, bir adamdan davâcı olduğunu söyler. Hoca, "Mesele nedir?" diye sorar. Adam, "Bu adam birisine otuz çeki odun yardı. Ben de onunla beraberdim. O, her baltayı vurduğunda, "hınk hınk" diye ona destek oldum. İş bitince, paranın tamâmını o aldı, bana bir şey vermedi. Hakkımı istiyorum" demiş. Hoca, "Peki öyleyse, senin hakkını verelim" deyince, davâlı yani odunu yaran adam feverân etmiş, "Aman Kadı Efendi Hazretleri" demiş, "Bütün işi yapan benim, bu herif karşımda oturdu durdu, hiç bir iş yapmadı" deyince, Hoca "Sus, senin aklın ermez bu işe" diyerek onu susturmuş ve "Hemen bana akçe tahtasını getirin" demiş. Tahtayı getirmişler. Hoca odunu yaran adamdan paraları almış. Diyelim 30 akçe. Hoca akçeleri birer birer yukarıdan tahtanın üzerine bırakmış. Bir, iki, üç, dört, beş, tın, tın, tın, tın, tın. Otuz akçeyi bu şekilde tahtanın üstüne düşürmüş. İki adam da Hoca'nın yapdığına akıl erdirememişler. En sonunda Hoca akçeleri toplayıp, sâhibine iâde etmiş, "al paranı" demiş. Davâcı, "Hani benim hakkımı verecekdiniz, ne oldu?" deyince, Hoca, "Verdik ya" demiş, "sen de paraların sesini aldın, daha ne istiyorsun".

NÜKTE

Odun kırmak amelin, çalışmanın, cehd ü gayretin remzidir. Odun kıran adam, çalışan, amel eden, mücâhede eden kimseye işâretdir. Hınk deyici, çalışmadığı hâlde ücret bekleyen, mükâfat bekleyen kimsenin remzidir. Ömrünü laklakla geçiren, faydası olmayan şeylerle ömrünü hebâ eden kimseler, âhiretde husrân içinde kalacaklardır. Ancak amel edenler, çalışanlar, cehd ü gayret sâhibi olanlar mükâfâta nâil olacaklardır. Nitekim Cenâb-ı Hakk buyurur, "وَاَنْ لَيْسَ لِلْاِنْسَانِ اِلَّا مَا سَعٰىۙ ve en leyse lil insâni illâ mâ se'â". Yani insan ancak işlediğinin karşılığını bulur.