Ölürken Çekilen Acıların Hikmeti

Bir mü'min, rahatsız olduğu vakitde, seyyiâtına kefârretdir. Yâhud kâfirse, o vakit azâbı tacîl olunmuşdur. Çünkü Bak Kur`ân-ı Kerîm'de, "وَلَوْ تَرَى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُواْ الْمَلآئِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ وَذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِيقِ ve lev terâ iz yeteveffellezîne keferû'l-melâiketu yadrıbûne vucûhehum ve edbârahum ve zûkû azâbel harîk, sen zâlimleri ve kâfirleri ölüm ânında görürsün, onların yüzlerine ve arkalarına vurarak rûhlarını kabz ederiz" diyor. Azâbları tacîl olunuyor. Halbuki azâb, ba'de'l-vefâtdır, yani öldükden sonradır, kabirde başlar iş, ama Allah kâfirlerin ve zâlimlerin azâbını tacîl eder, daha evvele alır. Ama bir mü'min rahatsız olduğu vakitde, o mü'minin, hadîsle sâbitdir, onu hoş karşılarsa, sabr-ı cemîl ile, "Allah onu yevm-i kıyâmetde hesâba çekmekden hayâ eder" diyor hadîs-i kudsîde. "Canına, malına, evlâdına, biz musîbetle teveccüh ederiz" diyor, "o da onu hoş karşılar" diyor, "o vakit onu mahkeme-i kübrâda hesâba çekmeğe hayâ ederim ben" diyor Hazret-i Allah hadîs-i kudsîde. Enbiyâullaha ve evliyâullaha gelen sekerât-ı mevtin uzunluğu, onların derecâtının âlî olmasına sebebdir.