Peygamber Vârisleri ve Manevî Hilâfet

Büyük mürşidlerimizden Hazret-i Pîr Seyyid Ahmed er-Rıfâî Kaddesallahu Sırrahu'l-Âlî Efendimiz SÛre-i Rûm'un baş tarafındaki, "لِلّٰهِ الْاَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَمِنْ بَعْدُۜ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَۙ * بِنَصْرِ اللّٰهِۜ يَنْصُرُ مَنْ يَشَٓاءُۜ وَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ" âyet-i kerîmelerini zkretdikden sonra buyuruyorlr ki :

Allah'ın murâd etdiği oldu. Yolları açdı, vaadini gerçekleşdirdi. Allahu Teâlâ işte bu vaadi sebebiyle dînini kemâle erdirdi ve nimetini tamamladı. Hazret-i Muhammed'in vârisleri O'ndan bu görevi alarak O'nun emirlerine uyup yasaklarından sakınmayı emretdiler. Hazret-i Peygamber'in bütün vârisleri, O'nun getirdiği hükümlerle hükmetmek için harekete geçdiler. Ve bu vazîfe, zâhir ve bâtın olmak üzere ikiye ayrıldı. Hakîkatde zâhirî vazîfe de bâtınî vazîfe de birdir. Kim, "Bu görev yalnız bâtınîdir" diye iddiâ ederse, hatâ etmiş olur. 

Cenâb-ı Hakk katına yükselmiş her hüküm şâyet herkese açık olsaydı, bu hüküm âdil bir hâkimin hükmü gibi olurdu. Halbuki bu iki vazîfe arasındaki fark, vazîfenin îcâbındandır. Hâkime verilen vazîfe insanlar tarafından bilinir. Bâtınî vârislere verilen vazîfe ise gizli olup zâhirî gözle görülmez. İlk dört halîfe  hâriç, çoğu zaman bu iki vazîfe aynı kişiye verilmemişdir. Dört halîfe bundan istisnâ edilmişdir. Çünkü bunların bâtınî vazîfesi nübüvvet bürdesiyle perdelenmişdir. Muhammedî nûr ummânının dalgaları birbirini dövüp dururken nasıl olurdu da onlar, velâyetlerini izhâr edebilirlerdi. Bunun için Resûlullah zamânında ve torunlarının devrinde onların bâtınî hâlleri yani, velâyetleri gizli kalmışdır. Nübüvvet bürdesi bunu örtdüğü için, o zaman onların yalnız zâhirî hilâfetleri görülmüşdür. Gerçekde ise onlar hem zâhir hem de bâtın yönünden Peygamber'in vârisleridirler. Öyle ki onlardaki Muhammedî nûru gözler müşâhede etmiş, onun korkusuyla kalbler ürpermişdir. 

Muhammedî nûra vâris olmak, Resûlullah'ın zâtî ahlâkı ile süslenmeye ve ondan bir cüz olmaya bağlıdır. Bu nûrun nöbeti, kendisini Allah'a adamış olan ve gözlerimizin nûru Hazret-i Hasen ve Hazret'i Hüseyn'in annesi Hazret-i Fâtıma radıyallahu anhâ Hazretlerinin nöbetidir. Pırıl pırıl parlayan bu nûr-i Muhammedî, nöbetini "Yâ Ali, ente bi menzileti Hârûn" hadîsiyle yüceltilen Hazret-i Ali ile devâm etmişdir. Hilâfet kılıcını kuşanan Hazret-i Ali Allah'a kavuşuncuya kadar, zâhirî halîfeliği asâleten, bâtınî halîfeliği ise vekâleten yerine getirmişdir. Bu hilâfet gömleğini sonradan şehîdeyn-i nesîbeyn sıbteyn-i mükerremeyn İmâm-ı Hasen ve İmâm-ı Hüseyn giymişdir. Bu Muhammedî vazîfenin nöbeti Allah'ın velîsi Mehdî'ye gelinceye kadar gizli hazîneler içinde torundan toruna geçmişdir. Bu nöbeti, şehîd-i Kerbelâ Hazret-i Hüseyn'in torunlarından manevî hilâfet libâsını giymeye lâyık olan Muhammedî ahlâka sâhib olanlar günümüze kadar getirmişlerdir.