Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri buyurdular ki :
Ölüm bâbı kâfirler için korkuludur. Zîrâ bir kuşun kanadı kırıkdır, o kuş kafesden çıkdığı vakitde helâke mahkûmdur. Mü'minlerin her iki kanadı vardır. Kafesden kurtuldu mu onlar uçarlar. Damdan yani kafesden, tuzakdan kurtulmuş demekdir. A'lâ-yı illîyîne varamasalar da muhakkak yükselirler.
Efendi Hazretlerinin bu mürşidâne teşbîhinde kuşun iki kanadı, îmân ve amele işâretdir. Nasıl ki bir kuş tek kanatla uçamazsa insan da sâdece îmân veya sadece ibâdet kanadıyla uçamaz. Bir kuşun uçabileceği mesâfe ve çıkabileceği irtifâ nasıl ki kanatlarının büyüklüğüne ve sağlamlığına bağlıysa bir kulun da ölünce yükseleceği makâm îmânının kuvvetine ve amellerindeki ihlâsa bağlıdır. Diğer bir vecihden, kanatlardan biri tevhîdin bir kanadı olan "Lâilâheillallah"a, diğeri tevhîdin diğer kanadı olan "Muhammedü'r-Resûlullah"a remzdir. Allah'ı ve peygamberi kabûl etmeyenler zâten helâk olmuşdur. Allah'a inanan ama Resûlullah'ı kabûl etmeyenler de tek kanatlı kuşlar gibidir, uçamazlar. Allah bunların îmânını kabûl etmez ve kendi katına yükseltmez. Başka bir vecihden, kanatlardan biri Kur'ân'a diğeri "Sünnet-i Resûlullah"a remzdir. İnsan ancak bu iki kanatla yükselir ve yücelir. "Kitâbullah"ı bırakan ve "Sünnet-i Resûl"ü terkedenler, kim olurlarsa olsunlar, helâke mahkûmdurlar. "Kitâb"a ve "Sünnet"e kim tutunduysa, onlar selâmetle ve se'âdetle Allah'a varırlar ki, Allah onlardan râzı, onlar da Allah'dan râzı olur ve "Cemâl-i Muhammed Mustafâ"yı görürler ve şefâ'atine nâil olurlar.