Rüyâsında Hazret-i Peygamber'e Tokat Atan Adam

Hani dedik ya, Peygamberimizi rüyâsında gören muhakkak O'nu görmüşdür ama O'nu her gören kendi hâline, kendi mertebesine görür. Bu yüzden bu rüyâları hep tevîl etmek gerekir. İşte size bir misâl.

Sâlih bir adam rüyâsında  Hazret-i Peygamber'e bir tokat atdığını görmüş. Adam korkuyla uyanmış. Hazret-i Peygamber'in celâdeti onu dehşete düşürmüş. Hemen tanıdığı bir şeyhe gitmiş ve gördüğü rüyâyı anlatmış. Şeyh demiş ki, "Şunu iyi bilesin ki, Hazret-i Peygamber senin yâhud da başka birinin elinin uzanamayacağı kadar yücedir. Senin gördüğün Hazret-i Peygamber'in zâtı değil onun şerîatıdır. Belli ki, sen onun şerîatının ahkâmından birini ihlâl etmişsin. Tokadı yüzüne vurmuş olman, irtikâb etdiğin suçun büyük günahlardan olduğunu gösteriyor".

Adam, düşünmüş taşınmış, büyük günahlardan birini işlediğine dâir hiç bir şey hatırlayamamış. Adam sâlih, dîndar bir adam olduğundan, rüyâyı tabîr eden zâta da itimâdı olduğundan, onu ithâm etmeği, rüyâyı başka türlü tevîl etmeyi yâhud da başka bir muabbire gitmeği filan da hiç düşünmemiş. Fevkalade üzgün ve düşünceli bir vaziyetde evine dönmüş. Hanımı onu o vaziyetde görünce üzüntüsünün sebebini sormuş. O da karısında hem rüyâsını hem muabbirin rüyâyı nasıl tabîr etdiğini anlatmış. Kadın duydukları karşısında irkilerek, demiş ki, "Kabahat sende değil, bende. Ben şöyle bir yemîn etmişdim. Eğer filancanın evine girecek olursam kocamdan boş olayım demişdim. Birgün o evin önünden geçerken, girmem için ısrar etdiler, and verdiler. Ben de onların bu şekilde ısrarlarına dayanamadım ve eve girdim. Bunu sana anlatmakdan da korkdum, meseleyi gizledim. Tövbeler olsun". Bunun üzerine adam da tövbe istiğfâr etmiş ve Cenâb-ı Hakk'a yalvarmış. Sonra tecdîd-i nihâh eylemiş, yani hanımıyla nikâh akdini yenilemiş.