Rü'yetullah Hakkında Bir Âyetullah İle Münâzara

Vaktiyle buraya bir âyetullah gelmişdi, burada onunla rü'yetullah hakkında münâzara yapmışdık. Onlar, i'tikâd bakımından mu'tezilî oldukları için rü'yetullahı inkâr ederler. Bizim dükkânda oturup konuşurken, bir ara rü'yetullah mes'elesi açıldı. Biz de onunla mücâdele etmeye başladık ama nâzikâne mücâdele yapıyoruz. Ben rü'yetullah câizdir dedim o bana " لَا تُدْرِكُهُ الْاَبْصَارُۘ وَهُوَ يُدْرِكُ الْاَبْصَارَۚ وَهُوَ اللَّط۪يفُ الْخَب۪يرُ / Lâ tüdrikühül ebsâru ve hüve yüdrikül ebsâr ve hüvel lâtîfül habîr" âyet-i kerîmesini okuyarak cevap verdi. Ben, "وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ * إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ / Vucûhun yevme izin nâdıratun ilâ rabbihâ nâzıra" âyet-i kerîmelerini okudum, o da bana "وَلَمَّا جَاء مُوسَى لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِي أَنظُرْ إِلَيْكَ قَالَ لَن تَرَانِي / Ve lemmâ câe mûsâ li mîkâtinâ ve kellemehu rabbüh, kâle rabbi erinî enzur ileyk, kâle len terânî" âyet-i kerîmesiyle cevap verdi. Sonra ben ona, "Siz Rabbinizi cennetden bedr-i tâmm gibi görürsünüz" meâlindeki hadîs-i şerîfi okudum. O da bana, "Bu hadîs-i şerîfi rivâyet eden sahabe sıdk üzere değildir" diyerek itirâz etdi. 

Sonra ben dedim ki, "Öyleyse bak ben sana senin i'tikâdın üzere bir şey söyleyeyim. Hazret-i İmâm-ı Câ'fer-i Sâdık, senin sevdiğin ve i'tikâd ettiğin zevâtdandır. Bir zât, İmâm-ı Ca'fer-i Sâdık aleyhisselâm Hazretlerine geldi, "Yâ imâm! Bana Allah'ı göster" dedi. Ca'fer-i Sâdık Hazretleri de ona, "Senin istediğini Mûsâ aleyhisselâm da istedi ama göremedi" dedi. O zât, "Yâ İmam, o vakt-i Mûsâ idi, şimdi vakt-i Muhammediyyetdir. Senin ceddin Hayder-i Kerrâr, 'lâ a'büde rabben lem ereh / ben görmediğim rabbe ibâdet etmem' buyurdu. Öyleyse lutfen bana Allah'ı göster" diyerek ısrâr edince Hazret-i Ca'fer-i Sâdık, "Alın bu adamı, Dicle'ye götürün, suya batırın ama öldürmeyin, ölümle hayât arasında bir hâle gelinceye kadar suda tutun" dedi. Adamı götürüp Hazret-i İmâm'ın dediği gibi ölüm hâline gelinceye kadar suya batırdılar. Adam kafasını sudan çıkarınca "vallahi gördüm, billahi gördüm, tallahi gördüm diye bağırarak kaçdı gitti.

Ben bunun anlatınca o, "Ben bu hâdiseyi biliyorum. Böyle bir şey olsa bile, hattâ Ca'fer-i Sâdık'dan rivâyet edilse bile, ben yine de rü'yetullahın mümkün olduğuna inanmıyorum, kabûl etmiyorum" demesin mi! Hoppalaaa! Halbuki ben ona kendi mezhebinden, üstelik de kendi mezhebinin imâmından delîl getirdim. Buna rağmen kabûl etmedi.

Benim testimde de su var, senin testinde de su var. Testisinde su olan kimse çeşmeden, pınardan su alamaz, önce testideki suyu boşaltmak lâzım gelir. Bazı testideki su, berrak olur, mâ-i zülâl olur, bazısında ise bulanık su olur. Şimdi ben sana bir soru soracağım, eğer buna cevap verebilirsen ben senin mezhebine gireceğim, eğer cevap veremezsen sen benim mezhebime girer misin? Soracağım soru âyetle veya hadîsle değil ama âyet meâlidir.

Cenâb-ı Hakk, bir kuluna kendisini göstermek isterse gösteremez mi?

Be müslüman! Biz seni Allah'ın cemâliyle tebşîr ediyoruz, sen ise i'tikâdınla bizi bu ni'metden mahrûm etmeye çalışıyorsun. Bizim i'tikâdımızın güzelliğine bak ki, biz "Cemâl-i ilâhîyi göreceğiz" diye sana müjde veriyoruz, sen ise "Hayır göremezsin" diyerek bizi bu büyük ni'metden mahrûm etmeye çalışıyorsun. İşin bir de burası var. Burada bir de böyle bir incelik var.

Gitme, gitme! Dinle bu sözü! Sonra başka yerde bulamazsın. Biz âhirete doğru gidiyoruz. Sen imamsın, yarın sana lâzım olur. Söyleyeceğim söz çok mühim, bunu hiç bir yerde bulamazsın. Kendime benlik vermiyorum, istersen bütün akâid kitaplarını karışıtır, yine de bulamazsın.