Sen Nefsini Ezmezsen O Seni Ezer

Büyük sôfî Ebû Saîd Ebu'l-Hayr Hazretleri buyuruyorlar ki :

İnsanın sıkılmasının sebebi nefsdir. Eğer sen onu öldürmezsen, o seni öldürür. Eğer sen onu ezmezsen, o seni ezer.

Nefs-i emmâre yılana benzer. Yılanın başı küçükken ezilmezse, büyüdüğünde insanı mahvedeceği gibi, nefsin de başı ezilmezse, gitgide azgınlaşır ve en nihâyet insanın helâkine sebeb olur. Hele bir de yılanı beslediğimizi düşünelim. Bu durumda kendi felâketimizi kendi elimizle hazırlamış olmaz mıyız? 

Aklı başında olan bir kimse, evinde vahşî bir hayvan besler mi? Aslan, kaplan, ayı, timsah, yılan gibi bir hayvan eve alınır mı? Yahud yüzme havuzunda köpekbalığı beslenir mi? Herkes bilir ki böyle bir hayvan, ne kadar masûm görünürse görünsün, bir ân gelir, kimseyi tanımaz, önüne geleni parçalar. Nitekim hayvanat bahçelerinde bakıcılarını parçalayan vahşî hayvanların haberlerini hep duyuyoruz, okuyoruz.

İşte nefs-i emmâre de bundan farklı değil. O insanın en büyük düşmanı. Son derece zehirli bir yılandan farksız. O yüzden biz onu mahvetmezsek, mutlakâ o bizi mahvedecekdir. Biz onu mahkûmiyetimiz altına almazsak, o bizi esîr edecekdir. Biz ondan kurtulmazsak, o bizim canımıza okuyacakdır.