Sessiz Ders

Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri buyurdular ki :

Sükût etmek de bir dersdir, anlayana. Hâmûşîler gibi. O da bir dersdir. Çünkü bir çok hâmûşî olan şeyler insanlara ders verir ama duymak için kulak lâzım, görmek için göz lâzım. Meselâ bu hâne der ki içinde oturanlara, "Ben sizin gibi nice insanları eskitdim, ahrete gönderdim, siz de yakında onların hâline geleceksiniz. Kendinize çekip çevirin" der. Ama duyana! 

Cenâzeyi önce tabuta koyuyorlar sonra getirip musallâya koyuyorlar, yüksek bir yere koyuyorlar. Nasıl bir vâiz kürsüye çıkıp halka vaaz ederse, meyyit de o yüksek yere çıkar halka vaaz eder ama anlamaya kulak lâzım. Onun için Peygamberimiz, "Kefâ bi'l-mevti vâ'izan" demiş. "Eğer anlayabilirseniz size ölümün vaazı kâfîdir" diyor. 

Ârifler sükût edermiş, câhiller konuşurmuş. Dolu bir tenekeye vursan, sesi çıkmaz onun, boş olunca ses çıkar. Görmüyor musun, davul boş olduğu için sesi çok çıkıyor. Ârifler doludur, onlardan pek ses çıkmaz, hâmûşî olurlar. Boş olanlar çok ses çıkartır.

Efendi Hazretleri, irşâdın lafla, anlatmakla, uzun uzun konuşmakla olmayacağını beyân etmek üzere, "Bu iş çok konuşmakla değildir" buyururlardı.

Bilen söylemez, söyleyen bilmez.

www.muzafferozak.com