Şeyhülislam Efendi'nin Rüyâsı

Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri anlatmışlardı : 

Vaktin şeyhülislâmı, kasasının anahtarını kaybetmiş. Ne yapsın? İstihâre etmiş, acaba anahtarı nasıl bulabilirim diye. Bir rüyâ görmüş, rüyâsında, bahçeye çıkmış, bahçede turunç ağacı var. Bir turunç koparmış, kesmiş, içinden anahtar çıkmış. Uyanmış. İstihâre güzel. Güzel ama nasıl halledecek istihâreyi. Sonra sormuş, "Hiç buralarda muabbir var mı?" demiş yani rüyâ tabîr eden bir zât. Kahyası demiş ki, "Nûreddin Cerrâhi şeyhi Şeyh Abdurrahman Efendi Hazretleri var" demiş, "Onlar rüyâ tabîrinde yed-i tûlâ sâhibidir" demiş. "Aman bana getir Şeyh'i" demiş şeyhülislam. Hemen koşup gelmişler, şeyhülislamın selâmını söylemişler, Şeyh'i evden almışlar götürmüşler. Şeyh Efendi, "Efendim, emrinize icâbet etdik geldik, nedir mesele?" diye sormuş. "Hâdise böyle böyle böyle oldu" demiş şeyhülislam. "İstihâre güzel, istihârede çıkdı ama gel çık işin içinden" demiş. Hazret-i Şeyh demiş ki, "Efendi Hazretleri, şimdi kahyanıza emredin, gitsin kütübhâne odasına, oradaki en büyük kitâbı alsın ki o Taberî Târihi'dir, cildinin rengi de turunç renginde" demiş. Şeyhülislam şaşırmış, kendi kütübhânesindeki Taberî Târihi'ni Şeyh Efendi nereden biliyor? "Kitâbı alıp getirmişler, Hazret-i Şeyh'in önüne koymuşlar. Hazret-i Şeyh belindeki dividin içerisinden kalemtıraşı çekmiş, "Bismillahirrahmânirrahîm" deyip kitâbın arasına sokmuş, kaldırıp açmış. Anahtar orada duruyor. "Buyrun anahtarınızı" demiş. Şeyhülislam şaşırmış. "Efendi, sen bunu nasıl anladın? Biz de okuduk, ilim tahsîl etdik" deyince Hazret-i Şeyh, "Bu bir sırdır, bilen söylemez, söyleyen bilmez" demiş.