NAĞME-İ AŞK Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri, bir meşk meclisinin sonunda Seyyid Nigârî Hazretlerinin bu nutk-i şerîfinden bir kısmını okuyup Hazret'in sürgüne gönderildiği Harput'da kendisine emr-i Hakk vâki olacağı zaman bendelerine yapdığı vasiyyetin ibretli hikâyesini şöyle anlatmışlardı :
Harputa sürmüşler bu Hazret'i Amasya'dan. Sonra çağırmış mürîdlerini demiş ki, "Ben kalıbı dinlendireceğim" demiş, "beni Amasya'ya götürün" demiş. Temmuz 15! Sırtla gidecek otomobil yok o vakit. "Aman Efendim, kokarsın" demişler, "Ulan" demiş, "yetmiş sene Allah dedim, kokarsam köpeklere verin, gömmeyin toprağa beni" demiş, "köpekler yesin beni". Ve almışlar sırtlarına Amasya'ya getirmişler, kokmamış. Harput'dan Amasya'ya getirmişler, omuz üstünde taşıya taşıya, on beş günde getirmişler, kokmamış. "Amma-ıssıya", çok sıcak demek.