30 Ocak 2025 tarihinde yayınlanmıştır.
Şöhret âfetdir, büyük bir belâdır, azîm bir felâketdir. Kim için? O şöhreti hak etmeyenler için, halkın teveccühünü hazmedemeyenler için. Yoksa peygamberler, velîler ve kâmil insanlar da şöhret sâhibi olabilir ve bu şöhret onlara zarar vermez. Nâkıslar için ise, şöhret tam bir felâketdir. Çünkü onların aklını başından alır, azdırır onları, gurura kapılmalarına, şımarmalarına, kibre düşmelerine sebeb olur.
Bişr b. el-Hâris der : “insanlarla beraber olmayı sevmek, dünya sevgisindendir. insanlarla beraber olmaktan uzak durmak da, dünyayı terk etmek anlamına gelir.”
Bişr b. el-Hâris : “Tanınma arzusu içinde olan herkesin sonunda dinini kaybettiğini ve rezil olduğunu gördüm.”
Bişr b. el-Hâris der ki: “insanlar tarafından tanınmayı arzu eden kişi, âhiret amellerinin lezzetine varamaz.
Süfyân es-Sevrî : “Şüphesiz ki en kötü ihtiras âhiret ameliyle dünyayı istemendir”
Bişr b. el-Hâris der ki: “Nefsin övülmekten hoşlanması ve kabulü onun için günahlardan daha tehlikelidir.”