15 Kasım 2024 tarihinde yayınlanmıştır.
Der-Medh-i Eyyâm-ı Bahârât
Söyle ey büllbül ki bugün tâze güller çagıdur
Hep bezendi rengi sarusı kızıl ü agıdur
Hûrular gibi donanup çıkdı her dürlü çiçek
Hem akarsular sanasın Selsebîl ırmagıdur
Bir nazar kıl ol Rahîmün rahmeti âsârına
Kim bugün bu cümle âlem misl-i cennet bâgıdur
Gör ki niçe kıldı ölmiş yirleri diri giri
İşlenen bu kamu kudretler o şâh yasagıdur
Emr ider gün nûrı birle giderür dün zulmetin
Viriser yaz çerisiyle kış çerisin dagıdur
Yine bugün hem teferrüccîlere ârâmgâh
Su kenârı vü agaç gölgesi bâg bucagıdur
Kumrı vü dürrâc dudı vü hezâr dâstânlarun
Yirleri alma vü nâr ü şeftelû budagıdur
Bâgda her servi çenârı raksa koyup oynadan
Yirlerün gökleri birle sularun çok çagıdur
Tan yilidür hoş nefes birle ki magrûr olmanuz
Çün bahâr üzre hazân yilleri gâlib yagıdur
Bâg-ı ışkun bülbülinün gulgulı dinmez kışın
Her neye kim bakar ise tâze gül yapragıdur
Her varakda bir sebak ma’nîsi var anlayana
Görmeyen bu ibreti a’mâ vü tagı bâgıdur
Âyet ü ahbâr ile mîzânda her bir sözi tart
Sal çürüklerin yana al şunı kim ol sagıdur
Hak yolında bu Kemâl Ümmî günehkârun sözin
Kamu kirtü ışk erinün ayagı topragıdur
Dünye kâfir uçmagıdur âhiret mü’minlerün
Uçmagı âşıklarun dostdan yana uçmagıdur
Balbaba, Sefa (2009). Kemal Ümmî Divanı: Tenkitli Metin-İndeks. Yüksek Lisans Tezi. Kahramanmaraş: Sütçü İmam Üniversitesi. 129-131.