Terkîb-i Bend-Mehmed Âkif Ersoy
5 Ocak 2022 tarihinde yayınlanmıştır.
TERKÎB-İ BEND
Sâkî getir ol bâdeyi kim rûh-i revândır
Peygûle-nişînân-ı gama neş'e-resândır
Her katresi erbâb-ı kemâlin nazarında
Hurşîd-i hakîkat gibi envâr-feşândır
Her müntesib-i sâgar-ı gül-reng-i müdâmın
Âyîne-i ikbâli müdâmü'l-lemeândır
Sâkî içelim 'aşkına yârân-ı kadîmin
Kim her biri bir kûşe-i firkatde nihândır
Sâkî içelim geçmez ele 'ahd-ı cevânî
Hengâm-i safâ işte bu kıymetli .zamândır
El çekme bu ser-germ-i şerâb-ı ezelîden
Bî-çâre felâket-zededir hâli yamândır
Nâ-mahrem olan 'âlem-i feyz-âver-i âba
Heyhât ne bilsin bu da bir başka cihândır
Rindân oturup işret ederler o miyânda
Mutrib dahi bülbül gibi feryâd-künândır
Gûyâ ki o sâkî-i kadeh-kâr-ı latîfin
Peymâne-i lutfunda füyûzât 'ıyândır
Her kûşede bir nûr-i tecellî mütecellâ
Meyhâne değil gülşen-i feyyâz-ı cinândır
Hem-dem olamaz âdeme peymâneye benzer
Yok cây-ı selâmet hele meyhâneye benzer
******
'Âlemde edânîye müdârâdan usandım
Nâ-hak yere takdîr ile gavgâdan usandım
İkbâl etek öpmekle müyesser olacakmış
Ben öyle rezîlâne temennâdan usandım
Beyhude imiş etdiğim ümmîd-i terakkî
Bir şey diyemem zâten o sevdâdan usandım
Allah bilir devlet-i dünyâda gözüm yok
Devlet değil â şimdi bu dünyâdan usandım
Nâmerde değil merde değil ferde inanma
Ben herkesi hayretle temâşâdan usandım
Şeh-râh-ı sadâkatde devâm etmeli derdim
Heyhât bugün işte o da'vâdan usandım
Elbet gün olur anlamamakdan usanırsın
Billâh sana şerh-i süveydâdan usandım
Dergâh-ı tahammülde sebât etmeyi kurdum
Allah'a bile derdimi şekvâdan usandım
Geçdim feleğin bağ ü bahâr ü çemeninden
Hem-râzım iken bülbül-i şeydâdan usandım
İster isen ey fecr-i emel hiç görünme
Rüyâ gibi her dem seni hülyâdan usandım
Lâ-kayd olayım fikri ile hayli çalışdım
El-minnetü lillâh ki her şeye alışdım
*******
Câhil geziyor zevrâk-ı ikbâl-i safâda
'Ârif yüzüyor merkez-i girdâb-ı belâda
Sertâc olacak kemâl ehli yazık kim
Makhûr oluyor dest-i habîs-i cühelâda
Kimler sürüyor zevkini gülzâr-ı bahârın
Kimler görüyor şiddeti hengâm-ı şitâda
Kimler çekiyor sineye mahbûb-ı merâmı
Kimler geziyor ye's ile dünyâ-yı fenâda
Kim yaslanıyor bister-i nâzende-i vasla
Kim paslanıyor kûşe-i sengîn-i cefâda
'Âkil olan âdemde şetâret göremezsin
Câhilde ise istediğinden de ziyâde
Ey hikmeti fâzılları hayrân eden Allah
Bir ni'met-i hayret mi bırakdın fuzalâda
'Âlemde eğer mazhar-ı 'acz olmasa insân
Hâşâ ki hatâlar bulacak sun'-i Hudâ'da
İnsân ne yapsın ne ki pervâza mahal yok
Esrâr-ı Hudâ sidre-i 'ulyâ-yı hafâda
Allah bilir hikmetini başkası bilmez
Yok zerre kadar ma'rifet erbâb-ı dehâda
Girdâbe-i hayretde kalır 'akl nihâyet
Hayret yine hayret yine hayret yine hayret
******
Tâkdîr-i sıfâtında melâik bile hayrân
Yâ Rab seni idrâke nasıl yol bulur insân
Esrâr-ı ulûhiyyete 'irfân ne yapsın
Hep 'aczini derpîş ediyor gâyet-i 'irfân
Her yerde tecellî kılıyor şâhid-i feyzin
Misbâh-ı cemâlinle müşa'şa' bütün evkân
Kudsiyyetinin bârikıdır mihr-i muzîa
'Ulviyyetinin nâtıkıdır mâh-ı fürûzân
Kudret 'azamet zâtına mahsûs ü müsellem
Kudret 'azamet sâdece zâtında nümâyân
Birsin ezelîsin ebedîsin samedîsin
Yâ Rab sana yoksun demeye var mıdır imkân
Sensin bütün ef'âlde fa''al-i hakîkî
Sensin melikü'l-'arş olan sâhib-i fermân
Bir kısmı bu halkın seni ma'bûd bilirler
Bir kısmı ise etmiyor el'ân sana îmân
Ser-dâde-i îmân iken erbâb-ı fazîlet
Üftâde-i hüsrân oluyor bunca hakîmân
Her nazrede çarpar göze bin 'ukde-i hikmet
Lâkin anı keşf eyleyemez dîde-i iz'ân
Kânûn-ı ilâhîdeki ahkâm büyükdür
Mikyâs-ı tefekkür ise gâyetle küçükdür
*******
Her canlı olan heykeli âdem mi sanırsın
İnsanlığı bir şekl-i mücessem mi sanırsın
Mâdâm ki âdem olacak mazhar-ı tekrîm
Hep gördüğün eşhâsı mükerrem mi sanırsın
Âzürde-dil-i devr-i dil-âzâr-ı felekdir
Âlemde 'ukûl 'ehlini hurrem mi sanırsın
Ebnâ-yı zamânın keremi anların olsun
Mükrim görünen mâkiri Hâtem mi sanırsın
Ey müstenid-i mesned-i yek-rûze-i ikbâl
İkbâlini iclâlini her dem mi sanırsın
Bir kerre de karşındaki peymâneyi söylet
Bak gör ki ne söyler anı ebkem mi sanırsın
Nâçâr olarak mülzem olan 'âcize bakma
Sen gerçek o bîçâreyi mülzem mi sanırsın
Ey devlet-i dünyâ ile fahr eyleyen ahmak
Kendin gibi dünyâyı da sersem mi sanırsın
Bin dürlü hakâyık ki var ondan haberin yok
Üç şeyle hocam kendini a'lem mi sanırsın
'Âlem dediğin anladığın gûne değildir
Gafletle geçen demleri 'âlem mi sanırsın
Minhâc-ı Hudâ dîde-i tahkika 'ıyândır
Yol doğru iken 'aksine gitmek hezeyândır
******
Halkın kimi müstakbele rekz-i nazar eyler
Müstakbel ise kendiliğinden güzer eyler
Müstakbel için hâli fedâ eyleyen âdem
Nâ-hak yere gâyetle büyük bir zarar eyler
'Âkil diye ol âdeme derler ki zamanda
Boş durmayarak kesb-i kemâl ü hüner eyler
Gâfil diye o âdeme derler ki cihanda
Dâim oturup eski zamâna keder eyler
Maksad ne imiş bilmeli dünyâya gelişden
Dünyâya gelen sanma ki bir hoş sefer eyler
Mazhar olur âmâline eshâb-ı tahammül
İkdâm ise her mukdimi sâhib-zafer eyler
Tedbîre tevessülde olanlar mütekâsil
Bilmez de hatîâtını haml-i kader eyler
'Aşk olsun o eslâfa ki ahfâdını mes'ûd
Eyler de ânın nâmı gönüllerde yer eyler
Binlerce kişi hayr ile yâd olmayı ister
Binlerce kişi la'nete kendin siper eyler
'Âlemde ne ekdinse biçersin anı mutlak
Öyleyse nedir şer yaparak fâide ummak
Mehmed Âkif Ersoy