Tevhîd Destânı
3 Kasım 2021 tarihinde yayınlanmıştır.
Bir dâsitânım var mü'min-i dîndâr
Her kim etmiş ise tevhîd-i dildâr
Kâdir u Kayyûm'u sever gönülden
Gece gündüz söyler amân yâ Gaffâr
Ehl-i tevhîd nûr-i ferâset ile
Görür gözü mihr-i hidâyet ile
Sefîne lücce-i se'âdet ile
Varır menziline eder iftihâr
Kâinât gösterir vâcibü'l-vücûd
Olmasa olmazdı mahlûkât mevcûd
Hudâ bir olduğu eşyâda meşhûd
Güneşden 'ayândır ol çeşm-i bîdâr
Bu mahlûk varlığı Hâlık'a delîl
Basîret ehli ol gel olma 'alîl
Tevhîdden mâ'adâ yokdur bir sebîl
Mevcûdun mûcidi birdir âşikâr
Kurulmuş kubbe-i lâciverde bak
Âb u havâ güneş mahlûka tiryak
Seyretdiğin eşyâ gözlere müştâk
Gördüğün eşyâdır kitâb-ı esrâr
Pervâz eder uçar havada kuşlar
Kullardan gördüğün garîb dervîşler
Ebnâ-yı âdemde çokdur gidişler
Hakk güneşden ezher şaşırma zinhâr
Her bir millet der ki hak dîn bizimdir
Her bir âdem der ki hak söz sözümdür
Herkes der ışıklı benim gözümdür
Hakk gösterir kendin sarf eyle enzâr
Devrâne ebedî emîr halk eder
Bir katre su bir iklîme emr eder
Diğeri nasb eder anı kahr eder
Arslanları eder dârında berdâr
Bir dâne çekirdek olur bir şecer
Ser çeker per açar eflâke kadar
Bâr verir gûnâgûn emsâl-i güher
Bu kitâbı okur kimde 'irfân var
Vuhûş tuyûr bir gayrete mâlikdir
Tarîkat-i se'âdete sâlikdir
Gayreti olmayan âdem hâlikdir
Gayretliyi sever Hazret-i Cebbâr
Seyreyle baharda gül gülistânı
Vech-i arâzîde kudret bostânı
Seherde bülbüller okur destânı
Hâtemü’l-enbiyâ Ahmed-i Muhtâr
Dilerse indirir tahtından şâhı
Âsumâne çıkar feryâd u âhı
Yerlere yapışır altın külâhı
Binlerce vukû'u olmuş âşikâr
Bir çirkini verir güzel bir ferde
Görünce ol güzel gelir bin derde
Cânına ölüm arar her yerde
Zîr-i ibtilâda ağlar zârı zâr
Dilerse gedâyı eyler pâdişah
Sürdürür saltanat etme iştibah
Arslanı kuyuya bırakır rûbah
Kafları kaldırır bir kahr etse Kahhâr
Sabîler rahimde rızkın ne dedi
Doğmadan çıkarır memeden südü
Ebeveyn sadrına merhamet kodu
Ederler hizmeti hürmeti tekrâr
Bir âdem hıfz eder yüz dört kitâbı
Şerh eder âyetde olan hitâbı
Her kimi ederse Hakk intihâbı
Kaldırır vücûd-i esrârdan asdâr
Dilerse bir kula hikmet bildirir
Şerh eder sadrını rahmet doldurur
Gösterir guyûbât perde kaldırır
Gözlerine verir kudret iktidâr
Deryâlar devr eder 'ummâna gider
Katre katre olur Rahmân'a gider
Ehl-i 'ibret görür îmâna gider
Nûr-i ma'rifetle kalbi zıyâdâr
Bu dünyâya nice bel bağlayanlar
Malı çok oldukça çok ağlayanlar
Çürük eşyâları hep sağlayanlar
Ölüm gelir bir gün olur şermzâr
İhtiyâr oldukça eder gayreti
Cem'-i emvâl içün çeker zahmeti
Kalbinde kalmamış hiç merhameti
Fakîrler yanında olmuş bir gubâr
İnsâniyyet şerefini şer bilir
Sehâvetli olanları har bilir
Cü'âl-veş kendisini ner bilir
Âdemiyyet nedir etmemiş ifkâr
Kendisine bugün merhamet etmez
İnsâf edüp râh-ı rahmete gitmez
Bu gaflet perdesin gözünden atmaz
A'mâ fâre gibi eyler iddihâr
Lutfiyâ seyreyle bu cevlângâhı
Bu mahlûkun mutlak birdir ilâhı
Hâliku'l-eşyâdır 'âlem-penâhı
Rûz-i cezâ vardır eyleme inkâr
Alvarlı Efe Hâce Muhammed Lutfî
Kaddesallahu Sırrahu'l-Âlî