Tevhîdin Kuvveti

Bir zikr-i cehrî var. Şimdi bizim yaptığımız gibi, "lâ ilâhe illallah, lâ ilâhe illallah, lâ ilâhe illallah" diyerek âşikâre yapılan zikir. Bu, iki türlüdür. Birisi var, bunu ağızla söylüyor ama kalbi duymuyor. Bu, münâfık alâmetidir. Lisânen yapılan bu tevhîd, kalb ile de duyulursa, o ağızdan çıkan tevhîd şeytanı kurşun gibi vurur, yok eder, imhâ eder. Yalnız şeytanı mı? İnsan şeytanlarını da imhâ eder. Yalnız insan şeytanlarını mı imhâ eder? Hayır, ölüleri ihyâ eder, ölü kalbleri uyandırır. Hazret-i Îsâ Mesîh gibi kör gözleri açar, a'mâların gözünü açar, baras illetine devâ olur yani cüzamı şifâlandırır. Çünkü "lâ ilâhe illallah" bu!

Hazret-i Allah, Dâvûd Peygamber'e "Yâ Dâvûd! Sana mîzânımı göstereyim mi?" dedi. Dâvûd Peygamber de bu teklîfi kabûl etti ve başına tâc, kendisine devlet bildi. Allah da ona gösterdi. Tabii bizim göreceğimiz gibi değil. Zîrâ o mîzânın bir gözüne yedi kat semâ ve yedi kat ard sığıyordu ve o terâzinin gözü daha genişdi. Dâvûd Peygamber, "Yâ Rabbi, bu mîzân hangi hayır hasenâtla, hangi ibâdetle, hangi tâatla dolar?" dedi. Bir adamın ömrü altmış sene, yetmiş sene, seksen sene, bilemedin yüz sene. Bir insan yüz sene ibâdet etse bile yedi kat semâdan ve yedi kat arzdan daha geniş olan bu bu terâzîyi nasıl doldurabilir? Hakk Teâlâ buyurdu ki, "Yâ Dâvûd! Bir "lâ ilâhe illallah" bu mîzânın gözünü doldurur" dedi. Bir "lâ ilâhe illallah".

"Biz de söylüyoruz, niye olmuyor?" dersen, ağzın temiz olması şart, kalbin temiz olması şart. O "lâ ilâhe illallah"ı zâkirle mezkûrun berâber söylemesi şart. Ağzın temiz olacak, kalbin temiz olacak, zâkirle mezkûr berâber okuyacaklar.