Topladığı Paraları Yiyemeyen Dilenci

Vaktiyle kör bir dilenci varmış, kör olduğu için iyi para topluyormuş. Adamın birisi bunu takip etmiş. Bakmış dilenci kabristana gidiyor ve el yordamıyla bir kabrin taşını kaldırıp kabrin içine giriyor ve o gün topladığı paraları daha önceden oraya yerleştirdiği cenâze çömleklerine bırakıyormuş. Dilenci işini bitirip gidince, onu takip eden adam çöleklerde ne kadar para varsa hepsini almış. Niyeti de paraları çalıp yemek değilmiş, maksadı paraları o dilenciye yedirmekmiş. Adam, "Dilenci ölüp gidecek, paralar orada kalacak, paralar bir işe yarasın" diye düşünmüş.

Ertesi gün dilenci kabristana geldiğinde paraların yerinde yeller estiğini farketmiş. Oturmuş üzüntüsünden ağlamış, küfürler savurmuş. Oradan kalkmış tekrar dilendiği yere gelmiş ve dilenmeye başlamış. Dilencinin paralarını alan adam yanına yaklaşmış ve "Baba! Ne yapıyorsun?" diye ona laf atmış. Dilenci herkese söylediği gibi adama da "Allah rızâsı için bir sadaka" diye yalvarmış. Adam dilenciye kendi parasından bir kaç kuruş çıkarıp verdikden sonra, "Karnın aç mı?" diye sormuş. Dilenci, "Aç tabii, fukarâ adamın karnı tok olur mu?" demiş. Adam, "Haydi gel seni lokantaya götüreyim, beraber yemek yiyelim" demiş. Adam, dilencinin koluna girmiş ve onu yakındaki bir lokantaya götürmüş. Dilenci için yemek sipariş etmiş. Gelen yemekden bir lokma alıp ağzına atan dilenci hemen adamın yakasına yapışmış. "Hemen paraları çıkar! Paramı sen aldın" diye bağırmaya başlamış. Adam şaşırmış kalmış. "Ben hırsız değilim, niyetim sana bir şey yedirmekdi" diye mazeret beyân etmiş ve "Peki sen nasıl oldu da paraları benim aldığımı anladın?" diye sormuş. Dilenci adama şu cevâbı vermiş : "O parayı ben yiyemiyorum, sen benim paramı bana yedirmeye kalkdın ama yiyebilseydim ben kendim yerdim, lokma gırtlağımdan geçmedi de oradan anladım" demiş.

Bazı insanlar karınca gibidir, toplar toplar yiyemeden giderler.