Ulu Ulu Günâhlarım Yüz Komadı Bana Çalab

3 Eylül 2018 tarihinde yayınlanmıştır.

MÜNÂCÂT

Ulu ulu günâhlarım yüz komadı bana Çalab

Hiç kimse çâre kılmadı döndüm yine sana Çalab

'Âlimlere sordum nedir dermân günâhlı derdime

Anlar dahî eyitdiler dermân ana yine Çalab

Va'de yetip öleceğez ol sinleye varacağaz

Zebânîler geleceğez sen 'inâyet eyle Çalab

Zebânîler çün geleler beni yalınız bulalar

Bilmediğim dil soralar sen yardım eylegil Çalab

Gürde soralar bu sözü esirgemez anlar bizi

Biz de sana tutduk yüzü sen esirge bizi Çalab

Sensin bu benim sultânım bu cânlar içinde cânım

Çokdur benim günâhlarım sen meded eylegil Çalab

Uçmakdaki hûrîleri geymiş anlar nûr donları

Ne bahtılı mü'minleri bize nasîb eyle Çalab

Durmayup söylerem sözüm günâhıma göyner özüm

Günâhlı Yûnus'un sözün sen kabûl eylegil Çalab

Yûnus Emre

Kuddise Sırruh

TENBÎH

Yûnus Emre Hazretleri, bu nutk-i şerîfinde kendisini levm ederek aslında bizlere tenbîhâtda bulunuyorlar. Bu tarzda nasîhat etmek, büyük mürşidlerin hepsinde gördüğümüz zarîf ve ârifâne bir irşâd usûlüdür. Bu gibi nutukların diğer bir hikmeti de şudur ki, insan ma'nen ne kadar yükselirse kendisini o kadar aşağıda görür. Bir insanın ilmi ne kadar artarsa kendisini o derece câhil görür. Diğer bir hikmeti de "hasenâtü'l-ebrâr seyyiâtü'l-mukarrabîn" hakîkatinde gizlidir.