Vefât-ı Fâtımetü'z-Zehrâ - Muhammediyye'den

13 Kasım 2022 tarihinde yayınlanmıştır.

Rivâyet iderler sahîh dinle ey bahtiyâr

Kim ol âhiret hâtûnu Fâtıme gülizâr

Lakab verdilerdi ki Zehrâ deyü zîrâ ol

Kim ay yüzünün nûruna gark olurdu diyâr

Şu denli idi kim hikâyet ider Âişe

Ki nûrunda iplik eğirir idik yokdu nâr

Çün oldu Resûl'ün vefâtında bil altı ay

Diledi Resûl'e vara Fâtıme şâhvâr

Hasen'le Huseyn'in yudu donların etdi ak

Velâkin dökerdi mübârek gözünden pınâr

Durup hem pişirdi nice kursalar arpadan

İderdi atası gibi fakr ile iftihâr

Anı gördü dedi Ali yâ kerîme niçün

Bu resme kayıdlar görüp eyledin kâr u bâr

Dedi bil ki 'azm-i sefer iderem atama

Mübârek zamîrini tutma bu sözüme dar

Velî hoş tutasın Hasen'le Huseyn'imi sen

Ki bize se'âdet bağında bulardır simâr

Dahi bir emânet var anı sımarlarvanın

Sözümü kabûl eyle olma igen inkisâr

Budur ol ki sandukda bir hokka vardır getir

Getirdi anın perdesin açdı ol lâlezâr

İçinden çıkardı mühürlü harîr bir biti

Çü çıkdı biti doldu envâr ile cümle dâr

Dedi bu biti ne bitidir beyân eylegil

Dedi bu biti ol durur eylegil iftikâr

Şu vaktin ki sana beni vermek istediler

Dilerlerdi dirhemle kâbın kıyalar ayâr

Dedim olmazam râzı ben bu cihân mehrine

Dedi pes Resûl yâ kızım eyledin çünki 'âr

Ne ola senin mehrin imdi anı de bize

Dedim gönderüpdür seni çün Ganî Kirdigâr

Senin ümmetin tutusar 'âlemi serteser

Bunların havâtîni vardır günâhkâr u zâr

Dilerven ben olam kıyâmet gününde şefî'

Buların suçun ben dileyem idem i'tizâr

Dedi görelim imdi Allah nice emr ider

Ki tâ vahy inince küyüp idelim ıstıbâr

Gelüp dedi Cebrâil Allah selâm eyledi

Ne kim dedise Fâtıme eyle olsun bu kâr

Dedim bu söze bana hüccet gerek Tanrı'dan

Geri geldi Cebrâil irdi revân bî-hasâr

Alup geldi bu hücceti bana Allah'dan ol

Sözüm dinle imdi eyâ Sâhib-i Zülfikâr

Kaçan kim ölem bile defn eyle bu hücceti

Kıyâmet günü eyleyem cânımı ben nisâr

Açam başımı pes ilâhî diyem anda ben

Ki tut hüccetimi beni eyleme târumâr

Gerek kim şefâ'at kılam anda hâtûnlara

Komayam ki bunlar ola anda hôr u nizâr

Çü geldi ecel geldi Azrâil anda bu kez

Dedi cânımı ben sana vermezem ıztırâr

Ayıtdı Resûl'ün de ben aldım a cânını

Dedi ümmet içindi ol eyleme iğtirâr

Dönüp dedi yâ Rabbi şol dem ki verdindi cân

Ara yerde Azrâil olmaz idi şehriyâr

Bu dem kim senin hazretine varıram niçün

Arada ola vâsıta cânıma kura dâr

Bu sözü deyüp verdi Allah'a cânını ol

Baka kaldı Azrâil anda ederken medâr

Çün anı götürdüler aldı Alî irişüp

Getirdi Resûl'ün anı kabrine bî-dırâr

Mübârek elini çıkardı Resûl ravzadan

Dedi kızımı bana ver yâ Ali eyleyem istitâr

Anınçün dediler ki bir kabr içredir ikisi

Dedi ba'zılar kim yanında yatar iştihâr

Dirîgâ ecel yeli esdi ömür bâğına

Hazan irdi ana dahi soldu ol nevbahâr

Kimin bâğına esmedi yâ kimse esmeye

Kim kodu ölüm kimi koyısar pâyidâr

Kanı müşgbâr üzre devr eyleyen zülfünü

Kanı gülizâr üzre dizen gül-i şâhisâr

Kanı ol melek-veş ki hayrândı ins ü peri

Kanı ol felek-rahş gerdandı leyl ü nehâr

Kanı hadd-ı hûbî ki vecde gelirdi güneş

Kanı kadd-i Tûbî ki secde kılardı çınâr

Kanı ol yanaklar kim andan hacîl idi la'l

Kanı la'l lebler kim andan kızardı enâr

Sudandı bular toprak oldu eser yel gibi

Kimi nûr içinde kimi nâr içinde yanâr

Yazıcığolu Mehmed Efendi

Kaddesallahu Sırrahu'l-Âlî