Vuslat Yolundaki Âşıkın Ahvâli

Aşkımdan yollara düşdüm, gitdim, gitdim, bir çöle ulaşdım. Çok sıkıntılar çekdim, çok yol aldım, yollar bile bu âşık buralara kadar nasıl geldi diye şaşırdı kaldı. Bir âşık-ı mecnûn, aşkı uğrunda çöllere düşse ya da dağlara çıksa buna şaşılır mı? Ben de mecnûnum, ben de dağlara çıkdım fakat önüme yüzlerce gam ve keder dağı çıkdı. Yüzlerce defa aklım başımdan gitti ve yine geldi. Bilmem ki daha ne kadar zaman aklımı gideren o aşk şarâbından içeceğim? Artık işi de işsizliği de terk ettim. Bakalım bu işin sonu nereye varacak?

Artık gönlün daralmasın, sıkılma artık zîrâ gönülleri ferahlatan biri geldi. Gönlü okşayan ve sevindiren bir güzel sesli, pek güzel nağmelerle geldi. Kederin kanatları, sineğin kanatları gibi kırıldı zîrâ Kaf Dağı'ndan saadet bahşeden Mürg-i Ankâ geldi.