Yangınlar İçinde Geçen Bir Ömür

1916 senesinin kış aylarında İstanbul'da sık sık görülen yangınlardan biri daha  çıkdı

Aşkın şerer-i âteşi tâ kalbime düşdü
Âhım işiten yandı deyu bâşıma üşdü
İmdâdıma eşkin dökerek dîde yetişdi
Hepsi kalıp âciz dediler yandı bu eyvâh
Yansın ko dedim sönmeye söndürmeye Allah

Söndürmek için etdi derâgûş beni yâr
Hayfâ ki anın kalbi de ol rütbede pür-nâr
Bir kat daha dil âteş olup oldu şerer-bâr
Ben mi sebeb oldum vâh vâh dedi ol yâr
Yansın ko dedim sönmeye söndürmeye Allah