Yel Gibi Ey Dil Yeter Yeldin Hevâdan Vazgel
15 Ocak 2025 tarihinde yayınlanmıştır.
.jpg)
NASÎHAT
Yel gibi ey dil yeter yeldin hevâdan vazgel
Çok bulansan su gibi bu mâcerâdan vazgel
Kıssa-i mihr-i vefâdan hisse al dâne isen
Verme her meh-rûya dil her bî-vefâdan vazgel
Bul kanâ'at gencini varup kanâ'at gencine
Şehriyâr-ı 'âlim ol şâh u gedâdan vazgel
Giymek istersen emîrâne selâmet cübbesin
Giy melâmet hırkasın tâc u kabâdan vazgel
**** ***** ***** ***** ***** ***** ***** *****
Hâlık'ın medh eyle halk içün senâdan vazgel
Kimseye baş eğme 'âlemde 'alemdâr ol bilene
'Âleme sultân olup tabl u livâdan vazgel
'Aynına hurşîdden ger zerre minnet irişe
Yum gözün zulmet-pezîr olup zıyâdan vazgel
Virme arka sâyesinden 'âr ider dîvâra sen
Sâye düş sür hâke yüz ol müttekâdan vaz gel
Dest-gîr oldum deyü key sana ol bir hurûfâne
Lâm-Elif kimi dü-tâ olup 'asâdan vazgel
Gösterirse ger bürûdât yâr-ı bî-pervâ gibi
Nâd-ı âha râzı ol bâd-ı sabâdan vazgel
Yum dehânın olma bülbül giriftâr-ı kafes
Bezm-i 'âlemde bu savt u bu sadâdan vazgel
Olma bir şahbâz-ı kudsîyken sakın yâr-ı gurâb
Cîfe-i dünyâya meyl etme cefâdan vazgel
Düşme gel her turşu-rûyin hânına hemçü mekes
Zevk-i zehr-âmiz içün bu iştihâdan vazgel
Zînet-i dünyâya meyl etme sakın 'ukbâya bak
Ârzû-yi Hakk idüp bâtıl recâdan vazgel
Devlet-i "el-fakru fahrî" tâcını al başına
Sûretâ 'ayn-ı gınâ olmasın gınâdan vazgel
Nakşını her dü hânın kendi mir'âtında gör
Sûret-i âyîne-i gîtî-nümâdan vazgel
Hakk'dan irer her maraz 'ibret hüdâvenddir devâ
Tıbb-ı Câlûnıs'ı kogıl sen şifâdan vazgel
Çünki esrâra vukûfun yok gel imdi ebsem ol
Sun'una bak Sâni'in çûn u çerâdan vazgel
Saltanat çün kim hatâ-durur Hudâ'dan gayrıya
Olma sen de Kayser'e Şâh-ı Hıtâ'dan vazgel
Çün ecel çıkanda kasdın ceng olur bir gün yine
Sâzı ko söz ehli ol her nâ-sezâdan vazgel
Mihr-i 'aşk-ı yâr eyler derdinin pür-zıyâ
Rûşenâ subh u tarîk-i mesâdan vazgel
Başın aç cürm ü günâhın çün Cenâb-ı 'İzzet'e
El çeküp eyle ferâgat bed-'asâdan vazgel
Zülf-i dilber halkadır boynunda atar mâr var
Ejder-i mevt irmeden bu ejdehâdan vazgel
Hâl ü hadd sevdâsıyla yüz karalık nice bir
Kendi hâlini diğer akdan karadan vaz gel
Çün fenâ üzre uruldu 'ömrünü bünyâdı pes
Seyl-i firkat rehgüzârında binâdan vazgel
Tutalım eyvân-ı kadrin şems-i hurşîd imiş
Menzilin âhir serâ olur serâdan vazgel
Çeşmine kabrinde çün kim kara topraklar dolar
Çekme 'ayna tûtiyâ gil ü cilâdan vazgel
Bir gün ansızdan urur boyunun ecel tîğı sana
Gâfil olma zulmü ko bu iftirâdan vazgel
Vakt-i âhirde çü bir yektâ kefendir hâmilin
Gel çıkar atlas u dîbâyı dü tâdan vazgel
Bu riyâ-yı hırkadan bu riyâ bihter-durur
Eyleme kibr ü riyâ sakın riyâdan vazgel
Cümle hep fânî olur bir yer kalır berüye
Dâr-ı fânîde yürü sa'y ü bekâdan vazgel
Bezm-i şâhâne sakın virme gedâlar sohbetin
Pâdişâh-ı bî-gam ol beğden paşâdan vazgel
Urmagıl toprağa yüz dergâh-ı Hakk'dan gayrıya
Secde-i Hakk eyle halka imtinâdan vazgel
Vâsıl olmak istersen eğer Mecîd-i Hazret'e
Ârzûsu vuslat her dilberâdan vazgel
Her gulâm-ı meh-cebîn içün gazeller söyler
Her nihâl-i nâzenîn içün nevâdan vazgel
Gülşen-i dehr içre hiçbir gonca yokdur hârsız
Ger bulam dirsen bulunmaz bu hevâdan vazgel
Kimsenin 'ırzına sakın bakma peleng-âsâ bu gün
Fâsıka ta'n eyleme her parsâdan vazgel
Dest-i kudretle binâ olmuş gönül bir hânedir
Hedm idersen anı gufrân-ı Hudâ'dan vazgel
Sehvine secde idüp Allâh'dan 'özrün dile
Tevbe eyle 'ömrüne cümle hatâdan vazgel
Abdülmecid Sıvâsî
Kaddsellahu Sırrahu'l-Âlî