Zikirde Cezbeye Gelen Adam

Efendi Hazretleri, mürşidi Fahreddin Efendi Hazretlerinin bir zikir meclisinde bulunuyorlarmış. Zikrullah esnâsında adamın biri cezbe alâmetleri göstermiş ve sayhalar atmaya başlamış. Fahreddin Efendi Hazretleri, adamın yanına gelip, o gür sesiyle "Sus! Ne bağırıyorsun!" diyerek adamı bir güzel haşlamış. Adam o anda kendine gelerek eski hâline dönmüş. Efendi Hazretleri, zikir bittikden sonra Fahreddin Efendi Hazretlerine, "Efendiciğim, zikirde vecde gelen birisini kendi hâline bırakmak gerekir diye biliyordum, halbuki siz adamı paylayıp susturdunuz, bunun hikmeti nedir?" diye sormuş. Fahreddin Efendi Hazretleri buyurmuşlar ki, "Evlâdım, senin bildiğin doğrudur ammâ o cezbesi gerçek olanlar içindir. Bu adamın cezbesi sahteydi, eğer gerçekden cezbeye gelmiş olsaydı, bırak benim bağırmamı, dünya yıkılsa bile haberi olmazdı. Halbuki bir tek îkâz ile hemen kendine geldi"