Zikrullahdan Fayda Görmek İsteyenlere Tavsiye

Biz her vesîle ile diyoruz ya, Kelime-i Tevhîd bütün manevî derdlerin devâsıdır, nefsin tezkiyesi de, kalbin tasfiyesi de hep bu zikirle yapılır diye, bazı arkadaşlar da diyorlar ki, "Biz de tevhîd zikrine devâm ediyoruz ama bir türlü nefsimizin arzularına karşı koyamıyoruz, hep nefsimize mağlûb oluyoruz, acaba yanlış mı zikrediyoruz?". Evet, bir yanlışlık var ama bakın o yanlışlık nerede?

Malûm ya, perhize riâyet etmeyen hasta, ne kadar ilaç içerse içsin iyileşemez. Kelime-i Tevhid bütün manevî hastalıkların ilacıdır ammâ perhiz olmadan pek bir işe yaramaz. Peki manevî hastalıkların perhizi nedir? Günahlardan kaçınmakdır. Günahlardan kaçınmanın başı da manevi temizlikdir. Manevî temizlik de tövbe ile olur. Tövbe de "Tövbe yâ Rabbi" demekle olmaz, işlediği günahlardan tam ma'nâsıyla pişman olarak o günahları tamâmen terketmekle olur. Ancak böyle bir tövbe insanı tam ma'nâsıyla temizler ve kulluğa, zikrullaha, ibâdete hazır hâle getirir. Yoksa, sabah tövbe, akşam günah, bugün zikir, yarın gaflet, bir kısır döngüdür gider. Tövbe ile elde edilen o temizliği devam ettirmek için de çok mühim bir şart vardır. O da helâl lokma yemekdir. Birçok kimseler bu şarta pek riâyet etmedikleri için tövbe de etseler, tövbeden sonra ibadetle ve zikrullahla meşgûl da olsalar ibâdetden, zikirden pek bir feyz alamıyorlar ve seyr ü sülûklerinde bir ilerleme sağlayamıyorlar. Çünkü yediği içdiği helâl olmayan kişinin ibâdet makbûl değildir. Haramdan beslenen kimsenin duâsı da, ibâdetleri de reddolunur. Üstelik haram yiyenler dâimâ günaha meylederler, ibadet etseler de ibadetden zevk alamazlar.