Zimmetinde Koma Bir Habbe Zekât
30 Mayıs 2019 tarihinde yayınlanmıştır.
NASÎHAT
Zimmetinde koma bir habbe zekât
Ver k'ola mâye-i hayr u berekât
Hakkıdır Hazret-i Hakk'ın ol mâl
Sen dahi etme edâda ihmâl
Çün ki etmiş seni Hakk ehl-i nisâb
Sen de et tezkiye-i mâla şitâb
Fukarâ hakkıdır imsâk etme
Pâk iken mâlını nâpâk etme
Emr-i Hakk üzre sen ettikçe edâ
Birine on verir anın Mevlâ
Vermez isen berekâtı kalmaz
Ni'metin sende sebâtı kalmaz
Bî-zekât olmadadır mâl telef
Nâibâta olur elbetde hedef
Tohmdur mâla zekât-ı meşrû'
Ki olur hâk-i kabûle mezrû'
Tohm-i pâşîdenin ez'âfı biter
İki 'âlemde sana ribhi yeter
Eyleyen fakr u gınâyı tekvîn
Etmiş onu fukarâya ta'yîn
Seni iğnâ eden Allahu Kadîr
Eylemiş anı da hikmetle fakîr
Eyleme ketm-i hukûk-i fukarâ
Senesi geldiği dem eyle edâ
Sadakât ile kıl itmâm-ı zekât
Fer'idir asl-ı zekâtın sadakât
Fazlına yok sadakâtin gâyet
Çok bu ma'nâyı müeyyid âyet
Ağniyâ âyînesidir fukarâ
Zıddıyla münkeşif olur eşyâ
Ref'a kâdir mi olurdun takdîr
Seni onun yerine etse fakîr
Fakrsız hüsn-i gınâdır zâyi'
Böyle vaz' eylemiş onu sâni'
Fakrdır bâ'is-i şükr-i ni'met
Fakrdır zîver-i hüsn-i devlet
Olmasa kûy-i fenâda fukarâ
Sen zekâtı kime eylerdin edâ
İmtinâ' eyler ise mahzûn ol
Sen kabûlünden anın memnûn ol
Devlet ü ni'metine âletdir
Sana Hakk'dan o da bir ni'metdir
Mü'mine oldu hediyye sâil
Sanadır nef'-i tasadduk anı bil
Şükr kıl ni'metine Mevlâ'nın
Tâ ziyâde ola âb u nânın
Fukarâya nazar-ı merhamet et
'Unf ile etme suhan meskenet et
Bezl kıl mâlını muhtâclara
Ni'met-i Hakk'ı yedir açlara
Bâbını maksad-ı dervîşân et
Mümkün olduğu kadar ihsân et
Tutmadan nâfile her rûz sıyâm
Hayrdır câyi'i etmek it'âm
Etmeden yeğ nice câmi' ta'mîr
Ki elinden ola bir gürsine sîr
Etmeden Ka`be'ye her rûz şitâb
Hayrdır versen eğer teşneye âb
Ne se'âdet bu ne 'izz ü devlet
Ki yüzünden güle ehl-i hâcet
Başı devletlidir ol berg-i nevâ
Ki ede def'-i zarûret-i fukarâ
Ne se'âdetlidir ol sâhib-i mâl
K'ede bî-keslere îsâl-i nevâl
Dense lâyık ana hayr-ı cârî
Hayrı anın ola gayra sârî
Bakma ikrâh ile dervîşâna
İmtinân etme sakın ihsâna
Ver 'atiyyât ile etfâle sürûr
Et nevâzişle kulûbun ma'mûr
Devlet ol mâla ki Allah vere
Hayr ile sarf oluna böyle yere
Bâhusûs ola yetîm ü bî-kes
Dil-i mecrûhuna ol merhem-res
Dest-i ihsân ile sil eşk-i terin
Lutf ile ana unuttur pederin
Eğer oldunsa nazîmü'l-ahvâl
Sana verdiyse mâl Hudâ ni'met ü mâl
Basma küfrân-ı ni'am semtine pâ
Kavl ile fi'l ile et şükrün edâ
Şükr-i lafzî hele ma'lûm ammâ
O da olsun dil ü cândan peydâ
Hem nihân şükr-i firâvân eyle
Ehl-i hâcâta hem ihsân eyle
Göricek kullarını Hakk'ın aç
Câme vü nân u ta'ama muhtâc
Bâb-ı ihsânı sakın seddetme
'Arz-ı hâcât edicek reddetme
Hânene kim olursa mihmân
Eyle münkün olanı zîver-i hân
Lâyık-ı kadri kadara ta'zîm et
Şân-ı şâyestesine tekrîm et
Sıklet olunsa bile sabr eyle
Hâtırın bir söz ile cebr eyle
Eyleme hasret ile çeşmini mîğ
Hâceti mümkün ise etme dirîğ
Hâtırın dâğdağadan sâf eyle
Neyl-i maksûduna is'âf eyle
Vüs'i-i hâlinde değilse kâmı
Hüsn-i def'a çalış ol nâ-kâmı
Söz ile hâtırını ta'mîr et
Lutf zencîri ile teshîr et
Tesliyeyle gözün eyle rûşen
Münkesir gitmeye tâ ki senden
Ana şükr et ki anun yerine sen
Olmuş olsan ne gelirdi elden
Dahi esbâb-ı teşekkür çokdur
Şükre ni'met gibi gâyet yokdur
Eremez 'akl-ı beşer gâyetine
Eylemez şükr ü vefâ ni'metine
Bir teşekkür de budur etme riyâ
Fukarâya edicek lutf u 'atâ
Eyle mahfî edicek ihsânı
Hazret-i Hakk bile ancak anı
İmtinân ile sakın etme 'itâb
Sen utan tâ ol ede ref'-i hicâb
Yoksa îzâ ile olan ihsân
Yeğdir andan gaseyân-ı sekrân
İstemekden niceler şerm eyler
Müstehakkın ara bul sen gönder
Nice üftâde-i devlet vardır
Nice pâmâl-i felâket vardır
Kûşe-i fakrda kalmış pâmâl
Olsa da eyleyemez cerr ü suâl
Öyle düşmüşlere ol çâre-resân
Hûbdur yapmadan altun tavan
Eyle tahkîk bu me'ânîyi 'ayân
Sanadır her kime etsen ihsân
Olsa lutfunda ezâ ile riyâ
Zâyi' olur ne sana var ne ana
Hûbdur bîkese bezl-i n'imet
Etmeden ehl-i gınâyı da'vet
Hem yiyip hem seni zemmeylerler
Varsa noksânın anı söylerler
O ziyâfet ki gelir ana kibâr
Nev'-i isrâfdan et anı şümâr
İki 'âlemde de yok fâidesi
Dûzaha râci' olur 'âidesi
İktizâ ede meğer kim nâçâr
Mündefi' ola anınla eşrâr
O hele nev'-i müdârâdandır
Halk ile hüsn-i müvâsâdandır
Sende vâr ise eğer vüs'-i ta'am
Ko yesinler fukarâ vü eytâm
Urfalı Nâbî
Rahmetullahi Aleyh